GARSON KIZ ( 4 ) FİNAL

• 2 Ekim 2009 Cuma 09:53:47

Suat ve Behmen’in de suskun olduğunu görünce bir şey olduğunu fark etmiştim ve lütfen benden sakladıklarınızı bana söyleyin dedim. Daha sonra Suat yerinden kalkarak anlatmak istediğimiz şudur:
___O kız sana layık değil, artık daha fazla bir şey sorma lütfen, dedi bana.
Ben ısrarla anlatmalarını istiyordum ama ne olduğunu bilmiyordum. Beni bu kadar etkileyeceğini, hayatımı mahvedeceğini tahmin bile etmiyordum. Ben pes etmeyip ısrarla üstlerine gitmeye başlamıştım artık. Sonunda Aykut sinirli bir ses tonuyla biraz sessiz bir şekilde:
___Seni üzmek değildi amacımız, aslında sana söylemek bile istemiyorduk, bizi yanlış anlamandan, bizi düşman zannetmenden korkuyoruz. Hala da içimden söylemek gelmiyor ama biliyorum sen öğrenmeden rahat etmeyeceksin. Şimdi iyi dinle o zaman. Senin o çok sevdiğin kız meğerse nişanlıymış.
Ben bu söz karşısında şaşkına dönmüştüm ve gözlerim dünyayı görmez olmuştu. Hayatım tamamen kararmıştı her yer bana çukur her insan bana düşman geliyordu. Bu şehir bana daralmıştı artık. Bir süre sessiz kaldıktan sonra hayatımda elime almadığım sigarayı Aykut’un elinden aldım. Benim ne kadar öfkeli ve kızgın olduğumu bildiği için hiç bir şey demeden verdi hemen Aykut sigarayı bana. İçmesini bile bilmediğim sigara sanki acılarımı unutturacak, sevdiğimi bana getirecekti. Ama bir gerçek vardı ortada ne sigara ne de başka bir şey getirmeyecekti onu bana. Onun sevdiği varmış, sevdiğiyle mutlu olacakmış, hiç gelir mi artık bana?
Artık dünyam tamamen değişmişti eski ben değildim sanki. Okula bile gitmek istemiyordum, sevdiğim her şeyden herkesten uzaklaşmıştım o nefret ettiğim sigara dostum olmuştu sanki. Hayata isyan etmeye başlamış, ayallerimden gittikçe uzaklaşmıştım. ÖSS heyecanım yok olmuştu, sınav falan umurumda bile değildi, en yakın dostlarımın kalbini kırar olmuştum artık. Sevdiğim insanları kaybediyordum. Suçlu kim şimdi, aslında suçlu da aramıyorum. Kendime kızıyorum, ağlıyorum.
İyi günümde kötü günümde, acımda sevincimde yanımda olan canım arkadaşlarım gidiyorlardı hayatımdan,herkese dargınım şimdi, herkese küskünüm, insanlara, çiçeklere, dağlara, hayata küskünüm, beni affedin bile diyemiyorum, içim yanıyor, kalbim acıyor, susuyorum….
_______________SON______________



DEĞERLİ ARKADAŞLAR ÖYKÜ’MÜZÜN SONUNA GELDİK ÖYKÜNÜN SONUNDA ŞUNU BELLİ ETMEK İSTERİM Kİ

BU HAYATTAN ALINAN BİR ARKADAŞIMIN BAŞINA GELEN BİR OLAY VE ÖYKÜDE BEHMEN DİYE ADI GEÇEN KİŞİ DE BENİM

SAYGILAR SELAMLAR SEVGİLER

öyküde benden desteklerini esirgemeyen değerli "doğayağmur’a" sonsuz teşekür eder saygıarımı sunarım