BEYAZ GÖLGE BEYAZ ÖLÜM...
Senin adın beyaz sözde mutlulukların efendisi.Verdiğin mutluluğun iliklerine kadar işlemiş ölüm.Her damlanda ölümün yanıksı odun kokusu...Ne genç bilirsin ne yaşlı ne de çocuk...Senin için önemi yoktur bedeninde dolaştığın kişilerin kimliklerinin.Sen yeter ki hayat bul onlar canlarından olmuş kime ne?Masumca yaklaşırsın hedefindeki ava.Binbir türlü vaadlerde bulunursun.En büyüğüde sonsuz mutluktur.Kimi zaman bir arkadaşın en masumca teklifiyle’bir kereden ne olur canım..’gelirsin kimi zaman en yılgın zamanında tutarsın avının ellerinden.’Bak herkes gitti ama ben varım seni hiç terketmedim’der ve gülümsersin masumca.Gülüşünde ölüm saklıdır oysa.Yavaşça süzülürsün damarlarından hiç sezdirmeden ele geçirirsin benliğindeki tüm güzellikleri.Sonra biter tüm masumiyetin.Hep daha fazlasını istersin hem de kendinden hiç ödün vermeden.Tüketirsin ruhundaki tüm yaşamı.Avın çırpındıkça senden kurtulmak için sen daha fazla sarılırsın ona.Bilirsin bir bedende can bulamadığında bir ölü olduğunu.O kadar bencilsin ki kendi hayatın için nice hayatları söndürüsün.Acıman yoktur,sevgiyse zaten sende hiç olmamıştır
Sözde mutlukların efendisi sen aslında bir hiçsin.Bir bedene yapışan ve onda can bulan bir asalaksın.Bir başka bedende güçlüsün sadece.Aslında bir ölüsün başka bedenlerde can bulan lanetli bir ruhsun.Sen ne bir dostsun ne de mutluluk.Tek bir adın var.Sen beyaz ölümsün eroinsin....