KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1717 Okunma
- 5 Yorum
- 0 Beğeni
...........ÇARESİZLİK
..........Ölümü hissetmek , adım adım , acı çığlıklar atan insanlarla . Gazeteci olmanın zor yanlarından biri de bu olsa gerek. Ölüme yaklaşmak , bir kez daha yaşanabilir korkusuyla , depremi yaşamak yüreklerde, düşlerde...Hele , bir de sevenleriniz varsa o yörede! Onları da kaybetme korkusu sarmışsa yürekleri...Endişe, korku, dehşet . Bizden kat kat fazla yaşarlar bu korkuları gazetecilerimiz.
..........Sevenlerin , birbirini yitirmesi ne acı.Annenin evlatlarını , gençlerin, sevdiklerini, yavuklularını ,eşlerin birbirini yitirmesi aniden,beklemeksizin , acıyla, korkuyla, şaşkınlıkla...Gönüller dayanabilir mi bu acılara?
..........Filistin’de savaş ortamında kalan , çektiği kare , yılın fotoğrafı seçilen , o gazetecinin yerinde olmak hiç istemezdim. Bir ödül mü ? İnsanlık ayıbı mı ? ayırd edemeyenlerin uygun gördüğü bir yarışma sonucu , ödül alan , o fotoğraf ta gitmiyor gözlerimden. Ya o gazeteci , hangi sukunetiyle karelere alıvermişti , izlediği küçük bir kızı, bir köşede sıkıştırıp, korku gözleriyle kendisine bakakalan o küçük çaresiz kız çocuğuna TETİK ÇEKEN ELLERİ ve kanlar içinde , sonraki sahneyi...Aklım almıyor, anlayamıyorum bu VAHŞETİ ! Yine de , tarihe geçmesi gereken bu , acımasız, insanlık ayıbı olan bu fotoğrafı ,ömrümce unutamayacağım , görev bilinciyle çektiğine inanıyorum , o gazetecinin.
Acının bir diğer yüzü de , hep yoksullar çekiyor bu acıları . Ne bir zengin çocuğu , böylesine çaresizlik içinde kaçışta olurdu ve korkulu bakışlarla tetik ucunda. Ne de Depremde , selde, tüm varlıklarını yitirenler ülkemiz zenginleri ...
Çaresizlik içindeki insanlarımızın acılarına ortak olmamak olası değil...Yürekler, paramparça , yürekler çaresiz . Herşeyi görmek , üzülmek ,acımak , endişelenmek , aynı korkuyu yaşamak onlarla...Ama kayda değer birşeyler yapamamak !Galiba, en dayanılmazı da bu olsa gerek. Acıları , ayıpları görmek , yaşamak ÇARESİZCE...Ve de , bir gazetecinin çaresizliğini anlamak , ümitsizce !
.........................................Nur Benlioğlu
..........................17 . 08 . 2009
YORUMLAR
Her yeni gün, yaşamın tuhaflıklarına bakıyor gören gözler...Gözler görürde gönül dururmu ? Yaralara her geçen gün yenisi ekleniyor. Kimisi haykırıyor siizin gibi, yazılarda şiirlerde, bestelerde dile geliyor acılar,hüzünler,haksızlıklar,tuhaflıklar,yanlışlıklar. Kimisi sessiz bekleyişte, farkında olsa bile, karların, fırtınaların,kasırgaların yada meltemin. Gazeteci gözü olmuş toplumların acıyı yaşasa da göstermek zorunda duruluğu ile olayları. Acıların arasında verilen ödüller ilgilendirmiyor beni, Ağlamasın diye çocuğun eline oyuncak tutuşturmak gibi birşey. Ya da cenaze evinde saz çalıp oynamak gibi geliyor...Yaşarken duru yaşanmalı diyorum, ve her şeyi zamanında, vakti geçmeden. Kutladım duyarlı,bir çiçek gibi güzel yüreğinizi...sevgimi bıraktım sayfanıza...
Çok değişik bir pencereden bakmışsınız gazeteciliğe arkadaşım.
Evet bir çoğumuz bunu düşünürüz değilmi.
ya adam bunu çekerken niye olaya müdahale etmedi falan diye düşünürüz.
Örneğin hani somalide akbabanın küçük çocuğu yemek için geldiği ve ödüllü fotoğraf gibi.
Ama bilemeyiz tabi orada hangi şartlarda çekildiğini.
Paylaşım çok güzel arkadaşım daim sevgimle.
ölümden cok korkardim,belki de hala korkarim bilemiyorum. gecen gün amcamin mezarina gittiğimde aslinda ölümün düşündüğüm gibi bir şey olmadiğini düşündüm,her şeyden uzakta,siyrilarak dünyadan uyuyorsun,bir an istedim hatta kendime şaşirsam da. tabi siz kötü bir ölüm yaşayanlari anlatmişsiniz tüm DUYARLİLİĞİNİZLA..
Belki de mutluluktur ölüm. Derin uyumaktır. İliği kemiği dinlenircesine!
"Çıkmakta olan canı geri çevirsenize... Ona siz mi daha yakınsınız, biz mi?" Yaklaşık bir ayet mealidir bu. Allah'a yakın olmak, ölüm.
Kötü tarafı, ayrılık... Göçük altında kalan şhit... İç veya dış kanamadan ölen şehit... Gurbette ölen, vazşife başında ölen şehit... Savaşta olan zaten şehit... Allah ne kurtuluş yolları açmoş, Müslümanlar için!
Ölüm de kurtuluş... Bedende hapsolmaktan, yerçekimine bağlı olmaktan kurtuluş ve düşünce hızıyla hareket serbestisine kavuşma... Bilmediğimiz boyutta arzumuzca seyahat...
Kim bilir ne güzeldir, ölüm!
Her zaman bir şeyler öğreniyoruz.
Ölürken ölümü, öldükten sonra sırları öğreneceğiz.
Ne güzel şeyler bekliyor bizi!
Her şeyden önce DOST bekliyor.
Dünyada ve ukbada mutluluklar...
O/nur BİLGE
