son fayton / ardahan öyküleri / ( 61 ) (kitap 43)

• 29 Eylül 2009 Salı 20:42:13

"Aha şimdi gitti!"
Çocuk yemin billah etti.
Son Fayton’un Sahil Palas’ın buradan; Kars’tan gelen " Son Faytonlara" uyarak gittiklerini, söyledi.
Petek sarmışça: Sahil Palas’ın yanı; camiinin yorası, faytonla sarılırdı.
Denilene göre: Kovan sönmüştü.
Ardahan’ın gül bahçelerinden birinde gene şakıyamayacak bülbüller: Karalar bağlanmıştı.
Faytonlar şakırdatarak nal şıkırtılı cümbüş ezgisini artlarınca sererdi, demek kesildi bağın barı.
Fayton mu?
Öküz arabası mı?..
Furgun,
At arabaları ve kaşka.
Sahil Palas’ın kavağından geçmeyecekti.
Lezgi Memet’in evinin ora ve Eski Meydanda at sidiğinin yoğun, burun yakan kokusu duyulmayacaktı.
Çelebi Dark’ın kahvesi: İki masa, açık hava da müşteriler sandalyeye kaykınık oturmuşlardı: Fotoğraf kağıdına tab edilmiş hallerine nazaran, korganık (çekinik) hava vermişler.
Adam motosiklete klima taktırırmış...
Halbuki Ardahan’ın kendi: Sırf hava.
Kahve’nin ögünde hüda-i nabit klimanın keyfini çıkarıyor; iki düngür.
Eli cebine gitmez Sadoş; neyse ki lezzo- oraletin parasını garsona verdi...
Lastikçinin köşede ki kaşkanın, çukurdan aynı pis koku gene geliyordu.
Beyaz şapkalı misafir adam sandalyesinin arkasını kaşka’ya çevirdi. Koku daha arttı.
Eczacı Server Çanakçı’nın beyaz Pejo’su Eski Meydan’a daldığınnan çıktığı bir oldu!
Toz kaldırdı.
At, it, kudik, kedi, köpek, keftar it, kollo it, tazı, tula zığıltısı toz toprakla uçunup kargaları ürküttü.
- Gak, gak, gakkk!
- Bed, bedine kargalar ötüşiyer!
- Karga, Ardahan’a bidayetten mirastır.
Kargalar laftan habersiz, yine de:
- Gak, gak!
Samzelek’e kiralanmış fayton hala dönmemişti.
Son fayton Dikan’a hazırlanıyor. Fötörlü adam:
- Çek! dedi faytoncuya.
Üzengiye bastı.
Sedire benzeyen ikili koltuğa oturdu. Deri kokusu ağır bir koku ki, dayanamadı.
- Babacan üstünü aç bunun!
Faytoncu; körüklü, arkaya kaykılarak açılan tenteyi geriye yaydı.
" Vay be dünya varmış." dedi, müşteri.
Sidikli atların ağzından torbayı çıkardı.
Gantarmayı eline aldı. Kamçıyı şaklattı.
Atlar gözlüklerinin açısından ezbere gittikleri yola yöneldiler.
Mahut müşteriyi çok götürmüşlerdir.
Lojmanların önündeyken çocuklar faytonun arkasına asıldılar. İhtiyar adamlar faytoncuya:
- Dala kamçı, gedeler asıldı.
- İnin ola, kamçı geleer ha!
Faytoncuya yapılan anonsun birini de çocuklara yaptılar.
Kelek yok. Bir ona, bir ona!..
Faytoncu kamçıladı ama çocuklar meteoroliji’de inebildiler.
Atladılar: Gombala kuş, aksi istikamete düştüler. Yuvarı yuvarı dönünce hiç bir şey olmadı.
Tam düştükleri yer: Sivaslı Halil Amca’nın mutlaka su içmeden geçmediği;
Şahmarların evin karşısındaki o çeşmeydi.
Çocuklara sorulsun?
Yemine verdirin; size son faytonun gittiğini söylesinler.
Dikan’a yönelik; Kars’ında son faytonları gidiş o gidiş:
Bir daha dönmediler.
O civarları aradılar taradılar.
Yok oğlu yok!
- Son Fayton’a merhaba!...

Y. YILMAZ
03/10/2009
GEBZE