... sevme(me)k !..

• 17 Temmuz 2007 Salı 00:24:14

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Hayatın istediği gibi biri olamadım ama teselli konserleri verdim içimdeki yenilmeyen gurura. Aynada gülümsemeyen yüzüme belki hiç renk veremedim ama hep koştum kaybedilmeyen hatıraların peşinden…

Sensiz anlar hep aklıma geliyor da nasıl sevmişim senliğini ; yalnızlık , yatağımın başucunda göz kırparken sanki bütün pişmanlıklar benim oluyordu. Şu an yanımda olman için neler vermezdim ki kendime olan kızgınlığım darağacım olsun hatta lanetim olsun…

Vurgun yemiş deli yüreğim bir kere yalandan ; hiç belanın müptelası olmamışken şimdi gökyüzünde başıboş mermi gibi sinsice kapısını çalacağım neferi arıyorum. Bilinirdi elbette sensiz kalınacak saatler ve hesabı sorulmalıydı bu kalbe. Kuru ağaçtan kopan yaprak gibi kaç dem devirdi üzerine bu var olma savaşım. Masumluğun yüzlerce kez doyumsuz olsa da sen içimin beni, düşlerimin prensesisin...

Çıldırmış dalgalar arasında hoş geldin demiştim sana
Yangınların mahvettiği ormana gelmiştin oysa bana
İki kelimelik gecenin sonbaharı vardı saçlarında
Bestelerim güzelliğine ve seni seven mahur gözyaşlarına...

Ellerim kelepçeli, yüreğim poyrazın sıcağında ve birde feleğin durmaz saldırısı eşlik etmekteler biçare gönlüme. Senin ellerine uzanmanın hayalini bile çok görecek faniler ordusu şimdi en azılı düşmanlarım. Savrulan sesini rüzgâra emanet etmiş yeryüzü olaylarında kaybolurken ağlama benim için...

Ne mezalim kaldı nede vebalim, kırık dökük her nesnenin içinde kaybettim tüm yükümlülüklerimi. Şimdi tüm lanetler var karşımda ; parçalanmış umutlarım , sarmalanmış yırtık bez parçalarına. Hayatımın anlatılamayan yorumunu senin gül bahçene ektim...

-------tohumsuzlar çekingendirler: uykuları senelerce yarıda kalmıştır.
-------genç kız: yüreğim sevgine muhtaç ben gelemem, gel de al bendeki sevecenliğini
-------tohumsuzlar çekingendirler: kaybetsem her şeyimi inan bana hiçbir şey olur ömrümün geri kalanı
-------genç kız: beddualarım var sensiz geçen saniyede bile, nasıl olur ağaçların yağmursuzluğu sensiz
-------aşk: öyle bir yerde sizin için vecdim var ki, hiç kimse istemediği daha onu benden...

İçimde tükenen yorgun çocuklar gibi sensiz kalışlarım
Ne söz dinliyor nede çözüm üretmek için çırpınıyor
Etrafımı saran gri bulutlar sanki saklambacım oluyor
Hiç kimse göremiyor beni çünkü bilmiyorlar sensizliği...

Eşkıyaların saklandığı dağlarda mı aramalıydım senin güzelliğini, yüreğimi gömüp toprağın kalbine ve emanet edip her şeyimi Allaha gitmeli miydim bu şehirden. Ama olmadı ! yapamadım işte , hiç kimseye söyleyemedim sana olan sevgimi. kendimden bile saklayarak sevdim seni ve de seveceğim ...

İnce bir yolda sabahları akşam ediyorum yokluğunda ; senin sokağına duyulan özlem içimdeki firarların çılgınlığına dönüştü. Seni saklayıp içime, kaçırmak istiyorum bu dünyadan, ama sen sakın hiç kimselere söyleme hayallerimizi. Belki uzanamam tesadüflere zaten hiç sevmemiştim şansımı. Küçük öyküler yazmıştım sonsuzluk gibi gelen , hep ay parçasına benzettiğim güzelliğine. Uykularım yarıda kalmasından belliydi sensiz yapamayacağım, sensiz yapılan her şey aslında hiçbir şeydi benim için. Kıyametin kopmasından hiç bu kadar içime hüzün birikmesi olamamıştı, neden diye sorduğumda hoşça kal diyebildiğim kötülük bile etrafımda dolaşmaz olmuştu. Güzel günler geçirecektik, hayallerim hep güzeldi, içinde hep sen vardın sadece sen vardın. Çünkü sen hiç kimsenin giremediği yere girmiştin şurama yani kalbimin içinde küçük ama sadece senin olduğun yere. Seni düşününce bile titriyor her yerim, sevmek çok güzelmiş seni sevmek bir başka güzelmiş...

Mahur gözyaşlarına sarılıp elveda diyecektim oysa sana.
Biriktirmiştim dertleri içimde boğulmak üzereydim o an.
Olmadı keşkeler kaderimin karşısına apansız çıkmıştı,
Tutulup rüyaların umuduna bir kerede ben inanmıştım aşka.

Kırık dökük unutulmuşluklarda aradım seni ve kimselerin görmediği gözlerde kaybettim gençliğimi.
Revamı sevginin çaresiz çırpınışları, çok mu geç kalmıştın unutmaya şimdi gökyüzü simsiyah.
Üşüyen bedenim sıcaklığına hasret nöbetleri tutarken, içimde yanan orman yangınlarına hediye ettim seni,
Şimdi duman altındaki heyecanlı duyguları unuttum sayende hadi kutlayalım güzelliğini ve sevgini…

Sende hiç benden var mı ? bende hiç benden kalmadıda…

emre onbey