BİR VEDA ANI

• 28 Eylül 2009 Pazartesi 12:42:40

Istanbul’da yağmurla başlayan bir günün ilk saatlerinde;bilerek,isteyerek sırıl sıklam bir durumda yürüyorum.Gömleğim tenimde ten.Pantalonum denize girmiş gibi...Saçlarım alnıma düşmüş...Yağmur damlacıkları tüm yüzümden süzülmekte...Birilerinin gittiğinde hissedilenlerin habercisi gibi sanki.Anlıyorum yağmurla karışmış gözyaşlarımın süzüldüğünü...Tuzlu gibi tadı...Sıcak yaz gecesi portakal renkli kanepemizde oturuşumuz geliyor aklıma...Yudumladığımız bitki çayları...Son gecemizin burukluğunda tüm heyecanları yaşama arzumuz...ve Yaşadıklarımız.

Gecenin en karanlığında sarmaş dolaş balkondan bakışlarımız...Sayılı dakikaları birer birer tüketirke,çok yakından duyulan sabah ezanı...Hiç bu kadar dokunmamıştı...Deldi de geçti adeta.Gözlerimiz tam doksan dereceden süzüyordu birbirlerini...Seni hiç böyle görmediğimi söylüyorum.melek güzelliğinde yüzün...minik ellerin ellerimdeyken...kızıl saçlarına,menekşe gözlerine dalıyorum...Uyusak dedim titrek bir sesle.İşe gideceksin bir tanem...Başını salladın sessizce.Sabah olmuştu.Ne çare ki yüreğimiz birlikte bile olsa bedenimiz ayrılacaktı.Çayımızı yudumlayacak hal kalmamıştı.Ne sende ne de bende.Ne varki anılara anı katmak adına aynı bardaktan bir sen içtin bir de ben..bir sana bir bana...Tarak olmuştu parmaklarım saçlarında..Tüm evin içine boş gözlerle bir kez daha baktım.Sanki bir daha gelmeyecekmişim gibi.

Son buselerle kapımızı kilitledik..Sözler verdik..yeminler ettik.Asansörde iki kez indik çıktık.Zamandan zaman çalmaydı."Madem ki gidiyorsun" diyerek.

Belli zamanlar zor.Ağır da davransanız geçiyor.Vakit geliyor.Anonslar başlamıştı bir kez.Habercisiydi bazı şeylerin.Sarıldık ..hoşçakal ve kendine iyi bak diyerek.Gözlerimiz buğulanmıştı.Artık karşısındakini zor seçer hale gelmişti.Ve dönüp ilerledin.Her birkaç adımda dönüp arkana bakışında bakma,git diyordum.Sessizce içimden.Düğüm düğüm iç çekmeler boğazımda...Biliyordum yüreğimin zor dayanacağını..Gidişinin değil gelişinin aklımda kalmasını istiyordum.Seni son görüşümün olacağını nerden bilebilirdim ki...Gittin biriciğim...Nedeni,niçini bende..yüreğimde..hep saklı kalacak.Tunatan gibi...

Yağmurdan tenimde ten olmuş bu gömleğim de kokunun daim olması için üzerine giydiğin gömlek...Zaman zaman giydiğim...Yıpranmasından korktuğum gömlek..

Bazı vedalar bazı şeylerin ilklerine vesiledir.Ama sen,yüreğimde ,o vedaya rağmen ,sen,sen hep yeni bir başlangıcım olacaksın.Çok sık söylediğim ,senin duymaktan sıkıldığın "Seviyorum seni"bende tazeleğini ve güncelliğini hep koruyacaktır.Gitsen bile....Dönmesen bile...Seni seviyorum ve daima seveceğim ...Sevgiyle kal...Hoşça ve dostça kal bitanem.