NİCE YILLARA SEVGİLİ..

• 27 Eylül 2009 Pazar 20:58:51

Bugün doğum günün sevgili,doğduğun,dünyaya geldiğin gün,yıllar önce hiç tanımadığım bir ananın,rahminden dünyaya gözlerini açtığın gün,doğdun büyüdün ve bugünlere geldin,kadınların yaşı sorulmazmış ama ben sormuyorum biliyorum yaşını.
37 yılını doldurdun hayat denen bu tiyatronun içinde,neler yaşadın geriye dönüp bir baktığında değilmi.Zaman hakikaten su gibi akıp gidiyor,doğumun,çocukluk yılların,genç kızlığa ilk geçiş dönemin,aynalarda güzelliğine hayran hayran bakışların,hangi elbisenin sana daha çok yakıştığına bir türlü karar veremediğin zamanların...
Genç kızlık döneminden sonrasına karışmıyorum,anlatamıyorum bildiğim halde,ondan sonrası senin özelin bana düşmez anlatmak...Ben hızlı bir şekilde geçerek o dönemi,bana geldiğin benimle tanıştığın anlara ulaşıyorum,beni ilk aradığın gün geliyor aklıma,titrek bir sesin vardı ’’merhaba’’ derken bana,niye yalan söyleyim bende heycanlanmıştım,tanımadığım ama sesinden sıcaklık yakaladığım bir kadın vardı telefonun diğer ucunda.Neler yaşadık seninle o andan sonraki zaman dilimlerinde,bazen düşünürüm insan yüreğinin kaldıramayacağı,aklın sınırlarının tahammül seviyelerini zorlayan olaylar,yaşanması gerekmiş belkide bunlar,biz birbirimizi daha iyi anlayabilelim ve sevgimiz dahada kuvetlensin diye.İki sevgili değildik bir zaman sonra seninle,tek bedende iki insan olmayı başarabiliyorduk (BELKİDE BEN ÖYLE SANIYORDUM) ikimiz,paylaştıkca artacağını düşünüyordum sevgimizin,öyle ya paylaşılanlar çoğaldıkca bağlar kuvetlenecek,birbirimizi daha iyi anlayacak ve daha kolay üstesinden gelebilecektik sorunların.Hayatımı paylaşıyordum artık seninle,aynı evde yaşamasakta aynı hayatı yaşıyordum seninle,hayatımı sana,bize göre şekillendiriyordum,hep aklımdaydın sorumluluklarım vardı sana ve bize karşı,ben hayatında oldukca sen mutlu olabilmeliydin,ben bunun adına üstüme düşen ne varsa maddi ve manevi gücüm yettiği kadar yapmaya çalışıyordum (ŞİMDİ ANLADIMKİ YETMEMİŞİM SANA),bazen kırgınlık bazen mutluluk bazen umutsuzluk olsada paylaşıp yaşıyorduk seninle.5 sene geçti hayatı paylaşan iki insanın ömründen,geleceğe dair umutlarım,hayallerim vardı.Güzel şeyler düşünüyordum hep biz adına,şimdi anladımki olmayacak dualara amin dememek gerekmiş,sözlerin geliyor aklıma ’’BENİ MUTLU ETMEYİ BİLEN TEK İNSANSIN’’,’’AĞZIMDAN NE İSTEK ÇIKSA ANINDA YERİNE GETİRİYORSUN’’ ve daha niceleri,nasıl mutlu etmeyeyimki seni,nasıl yerine getirmeyeyimki isteklerini,sen benim sevdiğim,inandığım,gözümden bile sakındığım,hayat arkadaşım kadınımdın (SAHİ BEN SENİN NEYİNDİM,ONU HİÇ SÖYLEMEDİN)...
Aslında girmemek lazım hayatımızın bu dizelerden sonraki bölümüne,dört ay önce o lanet olası günde sırtımdan vurdun beni,canım çok acıdı,inan öyle acıdıki bir an gözlerim kör oldu,dilim bütün edebini aştı,sabrım sınırını,öfkem miadını,nefretim aşkımı,yağmurum rahmetini,vuslatın tadını,hafızam haddini aşmıştı o günde.Bütün güzel şeyleri yakıp,yıkmıştın...

Bugün doğum günün sevgili,kimbilir nerde kimle kutlarsın,mutlumusun aldığın hediyeler içini ısıtıyormu,teşekkür öpücüğü veriyormusun sevgiline boynuna sarılıp,üfledinmi pastandaki mumlarını ’’NİCE YILLARA’’ dedinizmi beraberce...

NİCE YILLARA SEVGİLİ,NİCE YILLARA...

İhanetinin ardından,bizi bitirişinin ardından,gidişimin ardından ilk doğum günün bu,dilerim zehir etmemişsindir doğum gününü hatırlayıpta bizi...

NİCE MUTLU YILLARA,BENSİZ VE BİZSİZ...

MELİH 01-10-2007