bugün herşeyden ve herkesten daha çok özlüyorum seni ama gitmek zorundayım bu koca şehri anılarımızı iyi ve kötü dostları Aşkımı herşeyimi hayatımı bırakıp gitmek zorundayım..tiryakisi oldugum son sigaramı bir nefes alıp bırakmak gibi ; çok sevdiğim cebimdeki son paramla aldıgım tatlıdan tadamadan bırakıp gitmek gibi yani çok sevdiğim seni çok isteyip görememek gibi işte ben bu şehirden böyle gitmek zorundayım
Kaybettiğimiz o kadar çok şey varki kazandıklarımız yanında hiç kaldı;susmak acılarımızı unutmak için konuşmamak ayrılığımızın kabullenişi oldu hiç kimse ama hiç kimse içimizdeki çıglıkları asla duymadı ,çaresizliğimize ,acılarımıza ;yanlızlığımıza tek bir dost veya düşman aramadık .Biliyorduk ki insanlar artık yalancı yüze gülen sahte dostlar yalan içerisinde yugurulmuşlar su dolu bardagın içindeki kadar çok moleküller gibi görünmeyen birsürü yalanla dolanla bize berrak temiz görünen insanlarla dolmuş hayatımız menfaatler için kolay harcanılmış aşklar sevgiler ve dostluklar artık bedeller rakı sofralarındaki mezelerlele boş yatak odalarıyla ölçülür olmuş cebindeki para kadar dosttun olmuşve bu insanlar senin dost sandıgın bu insanlar birgün gelip işte üç kuruşluk bu şeyler için senin herşeyim dediğin insana yalanlarla dolanlarla sahip oluvermişler birde utanmadan yüzüne gülüvermişler ,işte bu pislikleri kendi pislikleriyle başbaşa bırakmak için bu şehirden girmek zorundayım