DEDEMSİZ BAYRAM

• 23 Eylül 2009 Çarşamba 01:41:41

Sabahın ilk ışıkları güne merhaba diyecegim bir günde merhaba bile diyemiyorum. Güne bugün farklı başlıyorum bayram ; dedemsiz geçen bayram sabahı dedemi kaybedeli 8 ay oldu ben yokluğuna hala alışamadım .
Kardeşimi ve beni dedem ile nenem büyüktü çünkü ailem yıllar önce biz çocuk iken ayrılmışlardı. Bizler anasız babasız öksüz kalmıştık dedemler kucak açmıştı bize. Dedem iri yapılı kahverengi gözlü gür kaşlı beyazlamaya başlamış saçları ile benim yakışıklımdı. Nenem ise tonton, biraz göbeği olan, yanakları dolgun, beyaz tenli güzel bir kadındır. Rahmetli dedem tembelmiş hep nenem çalışmış, hayatın zorluğu tek başına göğüslemiş. Dedemin çalıştığı yıllar çok geride kalmış böyle yıllar geçti. Kardeşim Avukat oldu ben ise özel bir şirkette çalışıyorum. Derken birgün dedem hastaneye kaldırıldı ve sol tarafı felç oldu. 4 Yıl böyle çekti bizlere fazla zararı olmadı bir tekerlekli sandalyesi vardı. Onunla gezdirdiğim zamanda oldu, banyosunuda yaptırdığım zamanda utanmazdım onunda utanmasını istemezdim. Çünkü torunuydum o beni nasıl büyüktüyse ben de muhtaçken yardım etmeliydim.Bazen istemeden kırdığım zamanda oluyordu. Ama ben çok seviyordum dedemi. hayat bazen kötü yüzünü gösterip bizi üzüyordu. Bir gün dedem bir defa daha felç geçirdi. Bu sefer sağ tarafı idi; Kıyamam artık daha zordu onun için günler. Sadece sag elini basına götürüyordu. Bir gün bana imanım yetermi dedi sanki içine doğdu. Aradan 2 ay gecti kaybettik dedemi.Gözümün önüne geliyorda o anlar akşam uğramıştım dedeme senin ile ders çalışalımmı; Pazar günü dedim melekler gelmezse olur dedi. Senin hocalığın tutmadı bak yakışıklı bir damat bulamadık; yorgana yüzünü sür dedi. Sürdüm artık eve gelecektim dönüp dönüp bir sey diyormusun dedim. Ayakkabılarımı giydim bana tekrar seslendi nene bakarmısın ben artık girmeyeyim dedim. Son görüşüm oldu dedemi. Her sabah uğrayan ben uyuya kalmışım o gün dedemi görmeden işe gittim. Şirkette yüzümü yıkadım ,ayakkabımı orada bağladım ,saçımı orada taradım.1 saat sonra dayımdan telefon geldi aramazdı bu saate kızım eve gel dedi gel ben hayır söyleme söyleme dedim. Çığlık attığımı hatırlıyorum. Herkez başımdaydı canımdan can gitmişti. Nenem yalnız ve tek başına kalmıştı artık ona ben destek olacağım bu zor günleri birlikte aşacaktık.
Hayatta benim için sadece bizleri bu yasa getirenler önemliydi . Dedem ilk bayramını yaşattı onsuz beni garip babasız bıraktı senden geriye kalan parçan neneme de iyi bakıyorum merak etme sen dede beni sensiz bıraktıgın bayramda içim kanıyor kalbim buruk bir tanecik dedem nur içinde yat seni seviyorum.....