SORDUĞUN HAYÂLLERİM

• 19 Eylül 2009 Cumartesi 15:57:32

Bu gece yola çıkıyorum sevdiceğim.Seni bıraktığım topraklara geliyorum.Sana uğramak istiyorum ama söz veremiyorum.Beni gözüyaşlı görmemen için sözüm var kendime,belki tutamam diye.
Canımın içi burada trenler eskilerden ,buharlı.Sabah ve akşam geçiyor vagonlar ardı ardına camımın önünden.Odam bir sallanıyor ki sorma:))Çocukluğumdan beri sevmişimdir trenleri.Benim tek sevdiğim,hatırlamak istediğim o yıllara dair ninemdi.Trenler hep beni Ona götürürdü.Her Ona gidiş bayram,dönüşler cenaze sonrasıydı.
Senle bir sohbetimizde bana sormuştun"neleri yaşamak isterdin,nasıl bir hayat umud ederdin,neleri severdin?Seni çeyrek asırdır görmedim,çok şey bilmek istiyorum hakkında"
Birtanem,bunları anlatmak zaman ister,moral ister.Seninle olabildiğim saatler o kadar azki,belki sonra demiştim."İstersen mail at seyahatlerde vaktim çok oluyor okurum"dedin.
Ben bir türlü mailde atamamıştım,affet bunları bilmeden yola çıktın.Şimdi ne vakit çocukluğuma dair birşey hatırlasam sana dediklerim çınlıyor beynimde.
Ben biliyorum ki seninle konuşamasamda,göremesemde yukardan bir yerlerden izliyorsun beni.
Bu mektubumda anlatmak isterim aslında.Senin çocukluğunun nasıl geçtiğini biraz anlatmıştın,hiç güzel anın yoktu neredeyse.Öyle üzülmüştüm ki kendime kızdım.Beni sevdiğini söylediğin o yıllarda"senle ne işim olur"demek yerine,peşinden gelseydim.Sen kovsaydın ben ayaklarına kapansaydım:(((
O zamanlar bilemezdik.Ergen olmanın,e birazda güzel olomanın verdiği şımarıklığıymış yaptığım.Çok hayranım vardı.:))Gülme ama mütevazi olamayacağım bu konuda.
Neyse geçti o yıllar artık yaşlandık."Sen mi?"Dediğini duyar gibiyim.
Bu konuyu her açtığımda"sen bana bak birde,çöktüm çöktüm,ömrümü yedin,peşinden koşmaktan çürüdüm"derdin ya çok hoşuma giderdi bu serzenişlerin.
Trenlere dönelim de bu konu değişsin tatlım.trenler benim en mutlu olduğum yerler denebilirdi çocuklukta.Ev ise acıyla,yalanla,feryatlara kulak tıkayan insanlarla,gördüğünü görmezden gelenlerle doluydu.
Herşeyden önce ben yatağıma yatıran,alnımdan öpen,maaşını alınca bana neler alacağını anlatan,gece uykularını bölüp"üşümüş müdür"deyip yanıma koşan bir baba isterdim.
Öyle bir babam olsaydı,şöyle iri yarı,dağ gibi.Sokakda tartışsam"benim babam bir gelirse"diyebileceğim.Genç kız olduğumda koluna girip gezebilseydim ya da dizlerine uzanabilseydim.
Sonra bir anne hayâl ediyorum.Sabah kızarmış ekmeğin kokusuna uyanıp,yalın ayak koşuyorum mutfağa,annem"üşüteceksin bebeğim terliklerini giy hadi" deyip,yanağımdan öpüyor,hacı şakir kokan teninin kokusunu duyuyorum.Masa hazırlanmış.Babam uyanmış işine gidecek birazdan.Birde ablam olsun sevdeceğim.Okuluna gitmek için hazırlanmış.Bana biraz kızsın meselâ"bak kalemimi almış,yerinede koymamışsın bir daha alma"desin.
Ahh canımın içi,ne uçuk şeyler istiyorum kimbilir.Aslında seni üzmek değil maksadım.Sen sormuştun,cevabını verememiştim.Şimdi sana yazarken anlatmak istedim.Hem sen değil miydin?"Bana uzun uzun yaz,bitmesin yazdıkların meleğim,birgün yok olursam da yaz muhakkak okurum"sen istedin hadi bakalım devam:)))
Annem babamı ve ablamı yolcu etsin.Sonra ev işlerini yapalım beraber,saçlarımı örsün,kırmızı mantomu giyeyim alışverişe çıkalım.Döndüğümüzde O şarkılar söyleyip yemekler yapsın,ben bebeklerimle oynayayım.
Karşı komşu anneme kahveye gelsin,bende onun yaşıtım oğluyla oynayayım.Beni öpsün mesela,evcilik oynarken,kafasına bir oyuncağımı fırlatayım,kızmış gibi yapıp:))
Off gülüyorsun yine bana.İçimden gelenler,hep yaşamak istediğim çocukluğum bunlar,dinle bak.
Babam işten gelince kapıda karşılayayım.Kucağına alsın beni salona girelim beraber,ablamda koşup gelsin diğer koluna.
Annemle sohbet etsinler,ben ablamla birşeyler yaparken onların cilveleşen sesini duyayım,annem kahkahalar atsın birtanem.
Çocukken kıskançlık nedir bilmezdim.Hoş bu yaşıma kadar da bilmedim.Şu sıralar kıskandığım biri var aslında.İlk defa kıskanma duygusunu Onunla tadtım diyebilirim.Tuhaf bir duyguymuş,çok gülüyorum bunu hissetiğime,kendime itiraf etdim sonunda sevgilim.
Kim mi?sonra söylerim sana
Babaanne,anneanne ve ded olsun, en eli açık olanlarından.Yok anneanne istemem benimki çok özeldi birtaneydi."Çiğerpârem"dedimiydi,ben oracıkta sevgiden ölebilirdim.
Okul yıllarımda akıllıydım.Biraz haşarı şikayet edilen bir çocuk olmayı isterdim.Annem götürüp getirsin,velilerle arkadaşlık etsin.Tatlım biliyor musun?Onca yıl okudum annem bir defa bile okullarıma gelmedi.Bir çocuk için bu çok önemlidir,her ne kadar veliler"aman yine para isteyecekler"deselerde gelemeliler sevdiceğim.
Lise yıllarıma gelirsek,ilk aşkımla orada olmak isterdim.Biliyorsun o yıllarda çok dikkafalı,asi,erkek fatma,haylice serserivâri bir öğrenciydim..Herkesle arama duvar çekerdim.Sokulupta iç dünyamı bilmesinler,utandıklarımı yüzüme vurmasınlar diye.Seni bile bu nedenlerle red etmiştim.Nerden bilirdim ki?Sende en az benim kadar yaralısın.Sende çok sert görünürdün,hep azarlardın yanına geleni.
Çoğu gece gözlerimi kapatırken o sert bakışların gözlerimin önünden akar geçer.Liselim,tatlım,herşeyim..
Lisede daha mülâyim,daha kızlara özgü hâllerde olabilseydim.Saçlarım belimde,rujum rimelim arka cebimde gezebilseydim.Bilirsin makyajı hiç sevmem.
Düşünsene duygulanıyorum,rimel akar ağlamayayım,yok rujumu tazeliyeyim,ay ay bana hiç uymaz.)))
Lisedeki o kokoş kızlardan olmak isterdim,şimdi olsaydı.Bir erkek öğrenci onlara el sürse,çığlık çığlığa okulun tuvaletine kaçarlardı.Oysa ben hiç öyle olamadım.Direkt yere yatırır,özür dileyene kadar tepesinde tepinirdim erkeklerin.Aaa düşündüm de sevgilim çok fenâymışım o zamanlar.Sen de onca sertliğime râğmen hangi cesaretle mektup yazıp,arkadaş olalım diyebilmişsin bravo doğrusu:))
Ya senin benim ufak tefek eşyalarımı aşırmana ne demeli?Çoğunu ne çok aramıştım,üzülmüştüm.Özelikle o kendi ördüğüm kışı anlatan desenli kazağıma.Ya siyah rugan ayakkabım..Beden dersinde spor ayakkabılarımı giymek için çıkarmış sıramın altına saklamıştım.Ve biliyor musun onlar çalındı diye bir tokat yemiştim annemden.
25 yıl sonra onları getirip bana verdiğinde,şok olmuştum.Sen delisin sevgilim biliyor musun?Söylediğin o söz"ben bu kazakla askerlik bile yaptım"ne kadar gülmüştük.Seni seviyorum çok geç ama öyle.
Sonra yine yazarım,bu gece yola çıkmalıyım.Sana yazdığım mektupları edebi yazıların,şiirlerin yayınlandığı bir internet sitesinde;dostlarla benim gibi yazarak mutlu olan insanlarla paylaşıyorum.Kıskandığım o kişide bu sitede tatlım.
En kısa zamanda diğer hayâllerimi,sevdiklerimi,kıskandığım kişiyi,yazarım sana.Hazırlık vakti şimdi.Bu heyecanım başka,belki sana geleceğim dedim ya sevdiceğim,söz veremiyorum.
Beni hep yukardan izle emi,mutlu olduğunda bir hafif rüzgâr essin penceremden içeri ve ben gülümseyeyim orada olduğunu bilerek.
Yine yazmalarda görüşmek üzere,seni özleyen,seven,

NOVA’N