BELKİ BİRGÜN

• 19 Eylül 2009 Cumartesi 15:42:25

Kararlıydım.Bu sabah uyandığımda aklımdaki tüm kötü senaryoları durduracak, duymak istemediğim tüm sesleri susturacaktım.Yalnızca beni cesaretlendiren o sesi dinlemek, sonra da o sesin yüreğime fısıldadıklarını haykırmak,saklandığım kabuğumdan çıkmak istiyordum artık.Tam zamanı dedim kendime; daha ne kadar bekleyebilirsin ki saklandığın yerde.Tükenmedi mi gücün tüketmedin mi kendini?Şimdi tam sırası.Geç karşısına,hep bakmaya korktuğun gözlere bak son kez ve boz senelerin suskunkuğunu.Sevdiğini söyle,gelmeyeceğini bildiğin halde nasıl beklediğini neden beklediğini söyle.
Söyleyebilir miydim gerçekten?Ne derdi acaba?Kızar mıydı bana?Yine sorular beynimi kemirmeye başladı.
Olmuyor saklandığım kabuğumdan hiç çıkmamalıyım belki de.O gelip kabuğumdaki yaralarımı görene kadar belki de yaralarıma derman olmak isteyene kadar beklemeliyim.Ya geldiğinde çok geç olursa?Dayanabilir miyim ben o kadar güçlü değilim ki.
Korkuyorum.Keşke bilseydin sevgimi,keşke bilseydin korkularımı keşke sana nasıl ihtiyacım olduğunu bilseydin.Ancak sen istersen saklandığım kabuğumdan çıkcağımı,ancak sen gelirsen yüreğimdeki sızının geçeceğini bilseydin.Belki birgün sevgiyi, seni sevmeyen kalplerde aramaktansa son nefesine kadar seni sevecek biri olduğunu bilirsin ve belki sende seversin.Bil ki sen gelene kadar bitmez suskunkuğum.