3 Kendime Not (Telefonda Dedikodu)

• 19 Eylül 2009 Cumartesi 12:59:21

Dakikalar,saatler...Tam ayrılırken meraklı bir eczanenin köşesinde yüzüne dokundum. O gitti ben hala ordayım. İki adım atıp geri döndüm elim yüzümde.Peşinden öyle hayaller yolladım ki...Biri onu bağlara götürdü. Başında bir eşarp. elinde orak ot bİçerken bana döndü,gülümsedi. Sanki Azrail’im beni sevmişti. Diğeri bulutlara yatırdı. Eflatun bir elbise giyiyordu ve gözleri denİzdi. Bir dizinde eli diğerinde ben vardım. Zeus’u kıskandırdım. Gök gürüldedi ,şimşekler çaktı. Ayağa kalktım ve bir yıldırımı avuçlarımla tuttum şefkatle.Avuçlarımda aşk vardı ve o avuçlarımdı. Basamak basamak indik gökyüzünden kendimizi bulduk ayrı ayrı. Kendimize baktık. Tanışmamıştık. Ağladık.Aynı yöne yürüdük millerce. Kimsenin gitmediği bir yönde parmaklarım birbirine deymiyordu,şanslıydım. Hiç durmadım; hiç yüzüne bakmadım. Hayal olmasından korkuyordum, biliyordum.

Dakikalar, saatler,günler... Hergün konuşuyoruz. Ben ,ben değilim. O nedir bilmiyorum. Ama hergün uyanıyorum, onsuzum..Aklımda hep aynı yüz.. Kıvırcık saçları, pıtı pıtı konuşmaları , konuşurken sessizliğim. Bir bilse büyülediğini büyücü.Biliyorum üç-beş dakika aklındayım. Benim için üç-beş yıl gibi.. Bir başkasını seven beni de sever mi? Avunuyorum. Tekrar omuzunda birini ister mi ki hammal. Karşılığı neyse öderim. Beni de götürsen gidemediğin yere..O sürekli başkasını düşünmemeye çalışırken ben sürekli onu düşünüyorum.

Dakikalar saatler günler. Şarap içmeden şair kime aşık olmuş ki? Ya kadehtedir gözü ya saki de.. Şişede durduğu gibi değil değil mi aşk?. İçmeden önce sevişmek sakiyle kesmez beni.. Ey saki gözlerini bağla öyle ver şarab-ı aşkın.Bir bez parçası olsun baktığım. İçiyorum istemesemde. Kim ister ki seni senden alsın tatmadan önce.Ardı ardına binlerce geçmeyen dakika... Yine de yogunum.varlığı bile huzur veriyor bana ve ne zamandır yapmak istediğim bir şeyi yapmaya karar veriyorum. Kendime ait ilk festivalim.Aklım. Plan, proje o.. Gruplar, telefonlar o... Yer, sahne o..Güzel ; hersey mükemmel. Matbaa ,afiş dağıtım. Yine o. Çok fazla bahsetmemişken ona. Bir gün dolduruyorum dolmaları. Özel soslar ,salatalar ,makarna ve kapı zili...Gördüğüm en güzel şey. Evim ve o. Ancak bir gariplik var...
gerisini yarın anlatırım...