Sahipsiz BAVUL
*Bundan yaklaşık 10 sene önce yaşadığım/ız bir olaydı bu.
____________
Sevgili Babamı 1984 senesinin yazında, izin dönüşü, içinde benimde bulunduğum ağır tarfik kazasında kaybettik. Ardından günler ayları aylarda seneleri kovaladı ve zaman nasıl ucup gitti kavrayamadık.
Sevgili Babacığım ’Allah razı olsun ondan’ almanyaya ilk gelenlerdendi ve bir çok anne baba gibi, hem kendi rahatı hemde biz 5 kardeşin rahatını düşünerek gecesini gündüzüne kattı ve çalıştı.
Bahsini yapacağım konu şu,,, Babamın inşaa ettirdiği evden kardeşler arasında veraset ilanı/hukuki işlemleri yapmak için, Anneciğimle 4 kardeş canım türkiyeme gitmesiyle gerçekleşti.
Yolculuğumuz uçakla önce istanbula ve ardından iç hatlarla karadenizin göz bebeği trabzon’aydı ve uçaktan indiğimizde saat gece yarısı olmasından dolayı eve gelene kadar dahada gec olmuştu vakit.
Ben, annemle ilk gece için, türkiyede yaşayan abime gittik ama genelde almanyadan giden abimde kalacağımdan bavulumu arabada onlara bıraktım.
Abimin dairesinin bulunduğu bina yokuşta olduğundan, inşaat gerekcesiyle zemin kat olarakdan bir katta yolun alt tarafında kalıyordu. Abimin dairesi yol alttından sayımda 5 katta, yolun üsttünden giriş kapısından sayımda 4. kattaydı.
Neyse, annemle ben diyer abimlerdeyken, büyük abimlerde bavulların taşınma faslı bitiyor ama bavullar kontrol edilmeden gece ses yapmayalımda komşulara ayıp olmasın düşüncesiyle ve yorgunlukta hat safhada hemen yatılıyor.
Ama yeğenim, yol yorgunluğu vede daireleri hakkındaki bilgisizliğinden olacakki asansörle bavulları taşırken katları karıştırıyor ve ’malesef’ benim bavulu farkına varmadan bir üst kata taşıyor.
Ertesi günü oluyor saat kaçtı unuttum abimlerin zil çalıyor ve komşusu tarafından hadise bütün detayıyla anlatılıyor.
_____________
Daire sahibi sabah işe gitmek için daire kapısını açınca kapı önünde koca bir bavul görüyor ve şaşırıyor. Bavulda asılı isime gözü ilişiyor, bakıyorki adres doğru ama isim yabancı ve dahada panikliyor.
Ev halkına çağırıyor ve aralarında konuşup polise haber vermeye karar veriyorlar. Bunlar bomba olur belki gibisinden korkuyorlar. Polis geliyor ve kiliti açmaya uğraşıyor ama nafile, kilit açılmıyor.
Tabiki olanlardan abimler bi haber mışıl mışıl uyurken komşlarıda ses seda olmadığından abimlerin geldiklerindende bi haber telaşları devam ediyor.
Zaman sonra abimin komşusunun aklına geliyor "izin zamanı, komşum belki gelmiştir bir bakalım bavul onamı ait" diye ziline basıyor ve olayı anlatıyor.
Ertesi günü bana anlatıldığın da ilk önce çok güldüm ama ufak bir dikkatsizliğin nelere mal olacağının bilincine vardım.
Şayet diyorum eğer bavulda "tic tac" diye ses çıkaran bir alet veya makina olsaydı, bavulu açamadıklarında kimbilir neler olacaktı, alıp belki denize fırlatacaklardı. Onca stress ve korku da çabası.
Neyseki ucuz atlatıldı sayılır. Aksi bir komşuları olsaydı bizi uğraştırabilirdi, Olay dahada büyüyebilirdi. Daha kötüsü, sabırsız bir polisle olay karakola kadar uzayabilirdi.
___
Her ne kadar dikkatsizde olunsa önemli olan sonuctur.
Saygı ve sevgi sebebiyle veya bir yardım ve sadaka sebebiyle aldığımız duayı hafife almamayalım derim, yapılan bir duanın kücük veya büyük nüsibetleri engellediğini unutmayalım. Her fırsatta dua isteyelim ve dua edelim çünkü dua’nın her haliyle bize kazancı vardır.
_________
Bir Cumaya ’daha’ kavuştuk şükür ve bu Ramazanın son Cuması. Ben cümlenizin cuma’sının hayırlara vesile olmasını diliyorum. Bereketi ve rahmeti bol olsun inşallah.
Ramazan ayının tümünü ni’metten kabul edip birbirimize dua edelim ne dersiniz. Ramazanın sonuna yaklaşmış bulunmaktayız, İnşallah Yaradan’ın rahmetinden istifade edip marifet olunup, manen arınmış olalım.
İbadeti sağlam ve kurtuluşa erenlerden olmamız dileğiyle, kalın sevgi ve umut ile, duasız kalmayın efendim.
/Allah rızası için, ahirete göçen, darda ve hasta olan kardeşlerimizi de dualarımızda unutmayalım inşallah./
______
Şahinde Hülya Kahraman / 18.9.2009
YORUMLAR
Sahipsiz bir bavul değiliz...
Dualarla kapısını çalmamızı bekleyen bir sahibimiz var...
Allah sevdiği kuluna önce bavulunu kaybettirir sonra buldururmuş...
Yoksa sevilen kullar sevildiğini nasıl anlar...
Seviliyorsun sevgili Hülya...
Ne mutlu sana...
Ne mutlu sevildiğinin farkında olana (bana :)) ...
Sevgisini ikram etmek için yolumuzu gözleyen Yaradanın kapısını çalanlar çok olsun...
SEVGİLERİMLE...
Harika bir anıydı ve hakikaten ders alınacak çok şey vardı, bir dua ve bir sadaka bizleri çok bilmediğimiz tehliklerden koruduğu gibi bizi Allaha da yaklaştırır.
Sevgili Şahinde Hülya;
Allah herşeyin gönlünce vermesini niyaz ediyorum...
Tüm ebedi göçmüşlere Allahtan rahmetler diliyorum.
HAYIRLI CUMALAR...
Selamlarımla