KORKAK DEĞİLMİYİZ HEPİMİZ?
Hepimiz birer sevda yolcusu değilmiyiz?
Bir yerlerde kaybomuş,ışıksız kalmış,sevmişizde anlatamamışız yada anlayamamış.
Ertelemek sevdayı,yaşamı ertelemek değilmidir?Varlığında ,yokluğunu yaşamak sevgilinin,yokluğunda aramak onu, soluksuzca koşmak peşinden..Ellerimizde hayallerimiz,yüreğimizde yüreksizlik,korkularımız yaşamaya dair...
Hepimiz birer korkak değilmiyiz?Aynı ormanda karanlıklara gömülüp,ışığı aramayan,gördüğü halde ışıktan kaçan,sonrada ardından kovalayan...
Hepimiz istemiyormuyuz yüreğimizdekileri,hayallerimizi,düşlerimizi yaşamayı ? Ve yine hepimiz kaçmıyormuyuz bundan?
Katlayıp,katlayıp kaldırıyoruz,birgün kullanılacak diye,tertemiz,özene bezene kurduğumuz düşlerimizi gelin kızın çeyiz sandığına kaldırdığı gibi ..Sararıyor kullanılmadan,sonra ne kullanabiliyor,ne atabiliyoruz orada kalıp yürek yangını oluyor...
Geride koca bir sandık kalan...İçinde yaşanmamış düşler,gülünmemiş gülüşler,hayaller,kırıklıklar,pişmanlıklar ve ah keşkeler...Küçük bir köşesinde yeni umutlar...
MıSRa
2005
YORUMLAR
Yaşamı ustaca süzmüş bir yüreksiniz...ertelenen sevdalara ve hayallere sahibiz hepimiz...ah...ah ki,ahh...neden erteledik,neden seviyorum diyemedik...seviyorum dedik de neler oldu...sevenler kavuştu mu...hayallerimiz nasıl baltalandı...binlerce soru içinde soru...
yaşamın ucundan bir kesitti,ustaca sorgulanmış cümleler...tebrikler...selamlarımla...
Erteliyoruz yaşamı,erteliyoruz duyguları.Belki bir gün diyoruz,yarınlara sürüklüyoruz.Daha sonrası olmuyor.Çünkü cesaretimiz yok,korkuyoruz,sonunun endişesini taşıyoruz.Oysa ki cesur olmalı yürekler,sandıklara bırakıp kaldırılmamalı,her şey vaktinde ve zamanında yaşanmalı.Keşkeler denmemeli ilerleyen dönemlerde,çaresi olmayan bir girdaptır keşkeler.Çok anlamlı,ders veren harika bir yazı.Tebrik ederim.Selam ve sevgilerimle.
haklısınız
öyle korkak öyle pısırık yaşıyoruz ki hayatı ve sevdayı..
içimizin sevdiğine yüreğimiziden geçenin peşinden
ne zamank gidebildik ki
sevdikte mantık kabul etmedi
vazgeçtik
sevdik te şartlar uymadı caydık
oysa sevmek her zaman akılsızlıktı
mutluluğun kitabı yoktu...
çok hoş bir yazıydı sevgili dost
yüreğine sağlık
yıllar sonra defter sayfalarının arasında saklanan kuru bir gül yaprağı gibi solup ufalanan ümitlerimiz ve hiç iyileşmeyen hicran yaraları... beğeniyle okuduğum yazınızın bendeki çağrışımlarıydı. kaleminize ve yüreğinize selam olsun. sevgi ve saygılarımla.
kemalözdemir tarafından 9/15/2009 5:55:56 AM zamanında düzenlenmiştir.
Geride koca bir sandık kalan...İçinde yaşanmamış düşler,gülünmemiş gülüşler,hayaller,kırıklıklar,pişmanlıklar ve ah keşkeler...Küçük bir köşesinde yeni umutlar...
Sonra da yine öyle bir sandıkda;ama boş,hemde korkarak başkaları için yaşayarak,insanlar ne derlerle, geçip gidiyoruz içinde uzanmış,kalaballıkların arasından.
Teşekkürler ne güzel ifâde etmişsiniz.saygılarımla.