AYSUNUMA...
Güneş Ay’ı beklerken
Gökyüzünde öylece dolaşır
Bakış atar bulutların arasında
Kendini de saklamaz
Tüm çıplaklığıyla gösterir kendini
Ve bekleyişi biter
Ay gelir yerine
Karanlıkta yanında gelir
Korku hüzün kaplar her yeri
Ama bilir ki ay
Her karanlığın ardından güneş doğacaktır
Ben işte bu karanlık gecelerde buldum seni
Ve özlemlerim bu gecelerde büyüdü
Her güneş doğduğunda da sana kavuştum
Seni sensizlikle düşündüm
Ve hep bundan korktum
Be gülüm
Sen varken sensizlik
Yaşanmaz olur hayat
Zaman yollarımızı ayırsa da
Bu hayata inat biz yine beraberiz
Ve de hep böyle olacağız
Sen varken sensizlik
Bu mümkün değil
Ben seni dost belledim
Kardeş belledim
Sen varken sensizlik
Bana yakışmaz
Senin yokluğunun acısını
Yine karanlık geceden çıkartıyorum
Ve de güneşimi bekliyorum
İyi ki varsın
İyi ki doğdun …
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.