ESKİDEN GÜZELDİ İSTANBUL.....

• 12 Eylül 2009 Cumartesi 03:22:27

ŞEHRİN KİRLİ GÜRÜLTÜSÜ, RİYAKAR ÇEHRESİ VE RUTİN MARATONU!YORULMAMAK MÜMKÜN MÜ?KİMİNİN UMUDU, KİMİNİN HAYALİ!BELKİ SAKİN BİR SAHİL KENTİ,
BELKİ ŞİRİN BİR ANADOLU KASABASI.SAYGI, SEVGİ, HOŞGÖRÜ, PAYLAŞIM VS. NE SAYARSAN SAY.BENİM İÇİN NE UMUT, NE HAYAL.TAM ORTASINDA BÜYÜDÜM, BİRAZ
ÖNCE ÇİZDİĞİM TUĞALİN.TAM YİRMİ SENE DİLE KOLAY.BELKİ DOST DEĞİLDİ BÜTÜN İNSANLAR, BELKİ ZENGİN DEĞİL Dİ UMUTLAR AMA;DAHA VERİMLİYDİ DOSTLUĞUN
TOPRAKLARI VE DAHA SICAKTI ARKADAŞLIĞIN İKLİMİ.YA GERÇEKTEN VEFASIZDIM, YA DA GERÇEKTEN AĞIR BASMAKTAYDI İSTANBUL SEVDASI. BELKİ BU TOPRAKLARDA
BÜYÜDÜM AMA, GERÇEKTE İSTANBUL DA YAŞADIM.

DÜKKANIMIZ ESKİ TARİHİ HAMAMIN HEMEN YANINDA, ANA CADDEYİ TAM ORTASINDAN BÖLEN, O KOCA ÇINARIN KARŞISINDAYDI.BERBERLİK YAPMAKTAYDI BABAM.
USTURANIN UCUYLA YILLARCA KAZANMADI MI NAFAKAMIZI?EYY KOCA ÇINAR!!HALA DA KOŞTURMAKTAYA.
OKULDAN ÇIKAR ÇIKMAZ, KOŞTURA KOŞTURA YETİŞİRDİM DÜKKANA.AMAÇ?BELKİ BİRAZ YARDIM ETMEK, YERLERİ FELAN TEMİZLEMEK AMAA...ASLINDA SADECE SOHBETE
İŞTİRAK ETMEK.BELKİ ESKİ GÜNLERDEN BİR SOHBET, BELKİ DE 70’Lİ YILLARDAN İSTANBUL.

DÜKKANDAN İÇERİ DİRDİĞİNİZDE KARŞI DUVARDA BİR İSTANBUL TABLOSU.İKİ YAKASINI BİR ARAYA GETİRMEYE ÇALIŞAN, OLANCA İHTİŞAMIYLA BOĞAZ KÖPRÜSÜ.
ÖBÜR TARAFTA BURMA BIYIKLARIYLA HAFİF GÜLÜMSEYEN ORHAN GENCEBAY.DÜKKANIN ADI DA, ÖZLEM BERBERİ.BAZEN SORARDIM BABAMA;

-BABA DÜKKANIN ADINI NEDEN ÖZLEM KOYDUN?
-ESKİ SEVGİLİN MİYDİ YOKSA?

HAFİF BİR GÜLÜMSEMEYLE,

-HAYIR OĞLUM, İSTANBUL YILLARIM DAN BİR HATIRA.

_NASIL YANİ?

-MECİDİYEKÖY’DE ESKİ ÇALIŞTIĞIM DÜKKANIN HEMEN BİTŞİĞİNDE BİR SİNEMAYDI, ÖZLEM SİNEMASI.AHH AH KİMLER GELMEZDİ Kİ GALAYA; ORHAN GENCEBAY, HÜLYA KOÇYİĞİT...

DER VE BAŞLARDI ANLATMAYA.BENİM AMACIMDA BU DEĞİL MİYDİ ZATEN.SORU BAHANE, SOHBET ŞAHANE.BABAM ANLATIRDI, BEN YENİDEN YAŞARDIM İSTANBUL’U.

FAVORİLER UZUN, SAÇLAR ASLAN BAŞI, İSPANYOL PAÇA PANTOLON ÖFF, NE AFİLLİ DELİKANLILAR.
BEYOĞLU’NUN CAFCAFLI SOKAKLARI, TARLABAŞI’NIN BİTİRİM ÇOCUKLARI.

DERKEN ESKİ İSTANBUL ARKADAŞLARINDAN BİRİ GİRMESİN İÇERİ, HELE BİRDE HÜDAYİ AMCA İSE DÜKKANA GİREN, SOHBETİN RENGİ DEĞİŞİR, UZAR GİDERDİ.
KENDİSİ HİÇ RAHAT DURMAMIŞ İSTANBUL’DA BELLİ.BAZEN ANLATIRKEN KENDİNİ KAYBEDER, KEYFEKEDER YERLERE GİRER, YAŞIMIN DAHA İDRAK EDEMEYECEĞİ YERLERE
DALARDI.

BABAM;

- ÖHÜ ÖHÜ ŞİŞŞTT, DUR HÜDAYİ! GİRME ORALARA YAHU.

BEN GÜLEREK,

- EE ANLAT ANLAT HÜDAYİ AMCA, BAŞKA NELER YAPARDINIZ İSTANBUL’DA.

BABAMIN GÖZÜNE BAKAR, OLUM SENİN BABAN BİKERESİNDE DER VE BAŞLARDI...
KENDİSİ HİÇ RAHAT DURMAMIŞ DEDİMYA İSTANBUL’DA.SİGARA, ALKOL, CİGARA... BABAMI DİNLEYEN KİM!!EE NEREYE KADAR, DAYANIR MI BÜNYE? ONU’DA KAYBETTİK, 5 YIL ÖNCE.
ALLAH RAHMET EYLESİN...
ŞİMDİ ONSUZ DEVAM EDİYORUZ ESKİ SOHBETLERE.ÜZÜLÜYORUM BAZEN.TELEVİZYONDA NE ZAMAN BİR YEŞİLÇAM FİLMİ İZLEMEYE KOYULSAK.

BABAM;

- EY GİDİ EYYY....DÜNYANIN HALİ BÖYLE.KİMLER ÖLE, KİMLER KALA.OĞLUM HANİ ŞU ADAM VARYA,

-HANGİSİ BABA?

-ŞU İŞTE, İŞTE ŞU, KADİR SAVUN’UN HEMEN ARKASINDA Kİ.RAHMETLİK HÜDAYİ AMCANIN ARKADAŞIYDI.

-GERÇEKTEN Mİ?

-TABİ YAA!!

HER FİLM YENİDEN YAŞAMAKTI İSTANBUL’U.BABAM OTURUR OTURMAZ BAŞLARDI; ŞU ADAMI TRAŞ ETMİŞTİM, ACAR FİLM’E GELİRDİ SÜREKLİ.FELANCA FİLMİN ÇIKTIĞI DÖNEMLERDİ.
BU ARADA ACAR FİLM’DE BABAMIN ÇALIŞTIĞI DÜKKANIN HEMEN YAKININDA.
AMCAM’DA SİNEMA DA MAKİNİSTLİK YAPMAKTA.

ONLAR ANLATIR, BEN YAŞARDIM İSTANBUL’U.AKSARAY’DAN DOLMUŞA BİNER, TAKSİM’DE İNERDİM.SULTANAHMET’DEN, GÜLHANE’YE, GÜLHANE’DEN, SİRKECİ’YE.
BAZEN EMİNÖNÜ’NDE GÜVERCİNLERE YEM ATAR, BAZEN İSKELEDEN MARTILARA SİMİT.BAZEN DE BEYOĞLU’NA, YARAMAZ BİR KAÇIŞ......
BİR BAŞKA AŞIKTIM, HİÇ GÖRMEDİĞİM BU ŞEHRE.BİR BAŞKA SEVDAYDI BU. BELKİ HAYALİN SON DURAĞI, BELKİ EREĞİN EN TATLISI.

ŞİMDİ?ŞİMDİ, AŞIK OLDUĞUM O ŞEHİRDEYİM.

HANİ İNSANLAR, ŞAŞIRIP KALIRLARYA İLK GELDİKLERİNDE.BAŞI NERESİDİR? DİBİ NERESİDİR? BU KOCA, EFSUNLU ŞEHRİN.BEN HİÇ ŞAŞIRMADIM VE BEN HİÇ YABANCILIK
ÇEKMEDİM. YILLARCA GEZDİMYA HAYALİMDE BU KOCA ŞEHRİ.YILLARCA KOKLADIMYA SAÇLARINI, BU EŞSİZ SEVGİLİNİN.

ŞİMDİ ,TAM BEŞ YIL OLDU KAVUŞALI.BEŞ YIL OLDU OLMASINA AMA!SANKİ, SANKİ İSTANBUL DEĞİŞMİŞ GİBİYDİ, SANKİ ESKİ TADI YOKTU İSTANBUL’UN.
BİR BAŞKA BAKIYORDU İSTANBUL.

SANKİ KIRGIN, SANKİ YORGUN, BELKİ HASTA....
O MU DEĞİŞ MİŞTİ? YOKSA BEN Mİ? O’NUN MU TADI KALMAMIŞTI, YOKSA BENİM Mİ?
KALABALIKTAN MI BIKMIŞTIM?YOKSA YORMUŞ MUYDU BENİ, BU NAZLI SEVGİLİ?HAYIR NE KALABALIKTAN BIKMIŞ, NE DE KOŞUŞTURMAKTAN YORULMUŞTUM.

HAYIR DEĞİŞEN İSTANBUL DEĞİL Dİ BELKİ AMA, DEĞİŞEN İNSANLARDI.DEĞİŞEN SADECE ÇEHRE, BELKİ DEĞİŞEN SADECE YAŞAMDI.
İSTANBUL AYNI RUYHUYLA YAŞIYORDU BELKİ AMA! BEN, SANKİ BEN ULAŞMAKTAN HAZ ALMIYORDUM.

HANİ İNSANLAR ÇOK İSTEDİKLERİ BİRŞEYE ULAŞTIKTAN SONRA, BÜYÜSÜNÜ YİTİRİRYA.HANİ, BELKİ ULAŞACAK BAŞKA BİRŞEY KALMAZ, HAYATIN TADI KAÇAR, DEĞERİNİ
YİTİRİRYA...

BELKİ ÖYLEDİR BENİM DERDİMDE.BELKİ DERDİM SEVGİLİYE ULAŞMAKTAN ÇOK, ULAŞMAYA ÇALIŞIRKEN DUYDUĞUM HEYECAN VE BELKİ DE BU YOLDA ÇEKTİĞİ CEFADIR.

ERKAN SERT