YORUMLAR
abii yine kalemin marifetini göstermiş.dün ekrandan uzun ,uzun okuyamadığımdan yazdırdım kağıttan okudum.sabah uyandığımda kalkmadan tekrar okudum.yaşadım abi o zamanı adeta.çok akıcı bir anlatımın var insan kendisini kaptırıyor.çocuğa azğı emanet eden ana oldum azığı götüren eşeğe ilk defa binen küçük kehya oldum.sırtındaki çocuğun acemiliğini hisseden emanetleri yerine ulaştırma gayreti sarf eden kürt kızı(eşşek)oldum kardeşini görüp hem telaşlanan,hem gururlanan abii oldum,emektarının sonunu düşünüp o emektarına gereken değeri veren,sonu büyük bir hassasiyetle bekleyip duygulanan baba oldum.iyiki seni tanımışım abii
ÇOK UZUN OLMASINA RAĞMEN BİTİRMEDEN AYRILAMADIM İNANIN. HAYVAN DEYİP GEÇMEK NE KADAR KOLAY GELİYOR. BİR DE ONLARIN DİLİNİ DÜNYASINI ANLIYABİLSEK.
O KADAR AKICI VE DOĞAL BİR ANLATIMDI Kİ. ÂDETA BİZ DE YAŞAMIŞ GİBİ OLDUK.
ELİNİZE EMEĞİNİZE SAĞLIK. KUTLARIM YÜREKTEN. SAYGIYLA.
Eşek deyip geçmiyorum ben de... Eşekler insanlığın en sadık ve emektar dostlarından biridir.
Bunları görenlerden biri de Barış Manço'dur ki "Arkadaşım Eşek" diyerek toplumumuzda eşeğin statüsünü yükseltmiştir.
Barış'ın izinden giden Murat Kekilli ise "Eşşek Gözlüm" diyerek sevgilsinin gözlerini eşşeğinkine benzeterek eşeğin bu satatüsünü bir adım daha öteye taşımıştır.
Ben okumadım daha ama, şöyle bir göz gezdirdim. Keşke yazının kendisi kadar biçimselliğine, kolay okunmasına da özen gösterseydiniz.
Ayrıca sanırım bu öykünün "öykü" bölümünde yayınlanması gerekirdi.