Bütün fırtınaların kopmasına rağmen yelken açmak sonsuz maviliğe, seninle olmak,
Ayın karanlığında saklanan düşlere inat, Güneş’in sarı gölgeleri altında seni yaşamak.

Teninin sıcaklığını hissedebilmek, elini tutup, gözlerinin gözbebeğinde kaybolmak ve iki sözcükle anlatabilmek herşeyi,,,s... s........,,,,,
Düşüncesiz, hesapsız, kitapsız.

Zamana meydan okumak umarsızca,Bir umudun doğuşunu seyredebilmek,gecenin ağardığı,şafağın söktüğü anda. Seni düşünmek.
İmkansız yollara imkan vermek, çıkmaz sokaklara dönüşlü bir yol çizmek.Seni yüreğime kazmak gibi.
Yolun başıda, sonuda sana uzanan bir çizgi, virgülsüz, noktasız....Soru işaretleri geçersiz.
Sen bana yazılmışsın, çaresizlik anlamsız.

Aşk’ la buluşmak bunun adı, yıldız yağmurlarına tutulmak. Kıyısız bir Deniz’in uzaklığı kadar uzak değil bu umut.
Kaybolmuş iki yüreğin kavuşabilmesi ve köz bir alevin tekrar alevlenmesi.

Yangın yeri, hangi güç söndürebilir ki bu ateşi???


sevay