Başka bahara...2

• 10 Eylül 2009 Perşembe 00:16:41

Tolga az sonra telaşla dışarı çıkarken,yanındaki garsona da kızıyordu.
bilip bilmeden niye çağırdın beni kardeşim.
telefondaki dalga geçti ya resmen benle...
garson sırtını dönüp kıs kıs güldü.
Ayşenin masasına doğru giderken gözlerini kıstı.
Ayşe...
dedi ürkek bir sesle.
ilerdeki garsona bağırdı
- garson bakarmısın !
-buyurun efendim
-şu masada oturan sarışın bayan noldu?!
-ha afedersin efendim.alalacele gitti.sizede şu notu vermemi söyledi.
-not mu?
-Tolga kusura bakma acil telefon geldi,amaliyat olacak bir hastanın dosyasına ulaşamıyolarmış bilgisayardan.hemen gitmem gerekiyordu.kusura bakma.yine görüşelim.
diye yazıyordu...
Tolga burnundan soludu bir an.kafasını salladı sağa sola.
sonra da gülümsedi.böyle bir güzelle tanışmak ne büyük mutluluktu onun için.
mavi gözli...sarışın...zarif ve kibar..
-Hımm...
Bir sonraki buluşmayı iple çekmeye başladı tolga.
İnternete her girdiğinde mesaj atıyor, yorumlar yazıyor, şiir döktürüyordu Ayşe ye.
-hangi hastanede çalıştığını bir türlü öğrenememişti Ayşenin.
Yine bir hafta sonu buluşmaya karar verdiler.
Ayşe *kendi arabam var ben onunla gelirim.biraz dolanırız.sonra ayrılırız tamam mı
en fazla bir saat* dedi.
Tolga* başım gözüm üstüne* dedi.
Ayşe buluşma esnasında arabasından hiç inmedi.ailelerini,anlattılar birbirlerine.
ayşe fazla detaya girmiyordu.
Tolga babasının işadamı olduğunu,hatırı sayılır zenginlerden olduklarını anlattı.
kendisinin fabrikanın birinde müdür olduğunu,daha sonra babas yönetim kuruluna
alacağını ballandıra ballandıra anlattı.
Ayşe hişte ilgilenmedi zenginliğiyle.
-zenginlik ne dirki tolga.gelir geçer.mühim olan kalıcı sevgidir bence.
bir kuru ekmeği beni gerçekten sevenle bölüşür, yanında su dahi istemem dedi.
son sözlerini söylerken hüzünlenmişti.gözleri doldu.birilerini düşündü.
ama tolgaya belli ettirmedi.
-Saatin doldu dostum.!hadi in arabamdan.hastaneye gitmem lazım* dedi.
_benide götür,hem nerde çalıştığını öğrenirim...Şakayla *bak,birazdan yağmur
yağacak*dedi.
-zengin çocuğu araban nerde dedi ayşe.
-benzinim bitti dedi şakayla tolga.
-hadi hadi.in lütfen.bak daha buluşmam senle.
-tamam dedi tolga.
.............................................
böyle birkaç kez daha buluştular ayşe ile tolga.
Her buluşmalarında ayşe bir yolunu bulup ya kaçıyordu çaktırmadan.
ya da tolgayı sepetliyordu.
Tolga sonunda ayşeyi ikna etti ailesiyle tanıştırmak için.
hatta tanıştırmadan annesini alıp ,istemeye gelecekti ama ayşe kabul etmedi.
zamanı var dedi.sen her halükarda benimle evlenecekmisin.?
iyi günde kötü günde yanımda olacakmısın.iyi olduğumda sevdiğin gibi
kötü olduğum da da sevecekmisin.dedi.
-Elbette bitanem dedi tolga.sana canım feda oldun.iste kolumu ayağımı koparıp
sana vereyim.
Güldü ayşe.
-Yarın akşam emirgandaa gelirim.herzamanki parka.orada buluşur annenle tanışmaya gideriz tamammı dedi.
-Tolganın ağzı kulaklarına varıyordu.
-Tamam hayatımın gülü.canım bitanem dedi.
_ama benim arabamla gelirim size dedi ayşe.
-tamam dedi Tolga.
Ertesi gün akşam ı iple çekti tolga.annesine anlattı.ayşeyi ve eve geleceğini.
anneside iyi bir kadındı.oğlum sen mutlu olacaksan bize birşey düşmez.sevdiysen
beğendiysen bizde beğenir alırız çocuğum dedi.
Tolga, en güzel elbisesini giydi.bir güzel çiçek yaptırdı.kokularını sürdü sürüş-
türdü..saatinden önce de oraya vardı.
ama ayşe ondan önce gelmişti bile.
-Kuzum sen nasıl kızsın.buradamı akşam ettin tüm gününü.dedi.
hep benden önce geliyorsun ne zaman buluşsak bir yerde.
çok güzelsin...
Ayşe sade bir buluz bir pantolon giymişti.makyaj sürmemişti.zaten gerekte yoktu.
çok güzel bir kızdı.saçlarını toplamıştı arkaya.her erkeğin aklını başından alacak ka-
dar etkileyiciydi.
gülümsedi sadece tolga ya.
-annem bayılacak seni görünce ayşe.dedi.akşama kadar neler yaptı bir bilsen.
koşturdu durdu valla.sana değdiğini görünce anlayacak.tüm yorgunluğu gidecek
eminim dedi.
-hadi gidelim ayşe.annem dışarı şıkmış bekliyordur şimdi.
-Gidelim dedi ayşe.
-kucağına alırmısın canım.
-Tolga bu nezaketi beklemiyordu.sırıttı.elbette bitanem dedi.
-Fazla değil korkma dedi ayşe.arabama kadar.fazla sevindirik olma öyle.
Tolga kucağına aldı ayşeyi.
-Arabayı nereye parkettin canım.inşaalah uzakta değildir.bana spor yaptıracak-
san .sporda yaparım.istersen eve kadar götüreyim seni ne dersin...dedi.
-yoo dedi ayşe.uzak değil.şu ağacın dibinde.bak şu dedi.ayşe.
-tolganın kalbi durdu bir an.gözleri karardı.bir ton yük bindi sanki omuzlarına.
ayşe öyle ağır oldu ki.bırakacağını sandı...
...............
(devamı yarın)
Nebi KILIÇKAYA
sivas.09 09 2009 çarşamba.