KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 790 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
SENSİZ BİR GECE
Düştün yine bu gece aklıma.Gerçi hiç çıkmıyorsun ki, heranımda benimlesin.
Yaşamayan bilmiyor, ateş düştüğü yeri yakıyor.
Gidenlerin ardından su dökülür ya, ben gözyaşlarımı döktüm damla damla.
Üşümezmisin toprak altında, sıkılmazmısın tek başına, kiminle konuşursun, yalnızlığını kiminle paylaşırsın. Beyaz elbisen kirlenmez mi? Rahat uyuyabilirmisin?Böcekler arkadaşın, toprak yorganın mı oldu?Kalbindeki yara kapandı mı? Yada dudağında yarım kalan gülücük hala duruyor mu? Günler nasıl geçiyor orada da özlemek var mı ? Bizi özledin mi? Sevda var mı, aşk var mı? Yazdıklarımı nasıl göndereceğim sana, posta nasıl orada. Rüyalarıma gel anlat veya meleklerle haber gönder. Merak ediyorum seni, herşeyini nasıl olduğunu bilmek istiyorum. Bir selamı esirgeme lütfen benden.Kaç gün geçti sensiz , o kadar resimlerine bakıyorum, heran seni düşünerek uyuyorum ama rüyalarıma dahi gelmiyorsun. Başka nasıl görebilirim seni söyle...
Yoksa küsmüyüz. son iki gün yanına , ziyaretine gelmedim diye küstün mü bana ? Ya da
anneni ziyarete gitmedim diye mi bu küslük. Dayanamam diye gitmiyorum. Kendimi düşünüyorum, haklısın bencillik ediyorum ama sen anlarsın beni değil mi ? Annen son anlarında yanlız bıraktın kardeşini, gelmedin son iki gün ziyaretine oğlumun derse ne derim.Nasıl açıklarım, yüreğimin dayanmadığını. Seni acı çekerken görmenin beni bitirdiğini nasıl söylerim. Hangi kelimeyle ifade edebilirim düşüncelerimi.Hep iyileşecek ,
düzelecek umuduyla beklediğimi nasıl anlatırım. Senin gibi annen de anlar mı beni ?
Affeder mi? Senin gibi olamam ama benide bağrına basar mı ?
Leyleklerimizi hatırladın mı ? Hani her yıl gelip aynı evin çatısına yuva yaparlardı.
Sürekli onları takip eder mutlu olurduk. Sonbahar gelip de gittiklerinde üzülürdük , leyleklerimiz göç ettiler diye .Ama seneye tekrar gelirlerdi. Bizim onları izlediğimizden haberleri bile yoktu. Şimdi onlar hala aynı evin çatısındalar ama sen yoksun. Ne çabuk geldi senin için sonbahar. Neden bu kadar aceleyle göçettin daha leylekler bile burdalar.
Sen gidince çok daha iyi anladım değerini. Meğer bende ne kadar büyükmüş yerin
Sen bir kere öldün, ben her güneşle doğup, her geceyle ölüyorum. Dayanamıyorum yokluğuna. Ağlıyorum , ağlıyorum çözüm olmadığını bilsemde...
YORUMLAR
Çok hüzünlü bir yazı... Sabır dilerim...
Gidenler hep gözyaşı döktürür ardından...Özellikle zamansızsa gidişleri...Sonra dönüp bakar kurcalarsın kıyıda köşede ne varsa hatıra toplayıp kucaklayıp baş tacı yaparsın...
Hani zamansız ya sanki gitmese ona daha çok şey söyleyecektin ya da daha fazla zaman geçirecektin...
Yarına kimsenin bileti yok...
Olamaz...
Bu yüzden kırmamak için fazla çaba sarf ediyorum...Ömrümden gidiyor biliyorum olsun...Acelem yok..Sağlam adımlarla olsun diye daha dik daha dikkatli daha bir özverili olmaya çalışıyorum...
Yok ki gideni geri çevirsin birisi.
Ama posta olayına gelince. Oturup dua etme vakti...
Gittiği yerde mekanı cennet olsun diye, acı çekmesin, sevdiklerinin yanında huzur bulsun diye...
"Şimdi onlar hala aynı evin çatısındalar ama sen yoksun. Ne çabuk geldi senin için sonbahar. Neden bu kadar aceleyle göç ettin daha leylekler bile buradalar. "
Ne güzel anlatmışsın...Sevgi ne güzel dile gelmiş...Kalıcı dostluklar üzerinde gidişler hep parçalasa da bizi...
Unutulduğunuzu düşündüğün an da dua et...
İç huzurun sesini duyacaksın...
Allah sabır versin canım benim...Silsem gözyaşlarını. Alsam başını göğsüme sımsıkı sarsam şimdi seni.Acın dinmez biliyorum...Ama acın acımızdır. Bilesin...
Sevgim çok...Tebrikte çok vefalı yüreğin için...
02 temmuzda çok sevdiğim bir kardeşimi kaybettim.
kalbinden aldığı bıçak yarası ayırdı bizi.
sokak serserileri sonsuza kadar ayırdı bizi.
eğer gönülden gönüle bir posta varsa ulaşıyordur yazdıklarım kardeşime...
sürgünmavi tarafından 1/5/2008 1:38:03 AM zamanında düzenlenmiştir.
Hüzün ,acı,çok güzel işlenmiş.Ölümü, adeta hissettiriyor.
Keşke yaşanmamış,bir kurgu olsa...
"Ne çabuk geldi senin için sonbahar. Neden bu kadar aceleyle göçettin daha leylekler bile burdalar.
Sen gidince çok daha iyi anladım değerini.Meğer bende ne kadar büyükmüş yerin
Sen bir kere öldün , ben her güneşle doğup , her geceyle ölüyorum .Dayanamıyorum yokluğuna , ağlıyorum , ağlıyorum çözüm olmadığını bilsemde..."
şiir tadında, duygu yüklü mükemmel bi yazı daha..ne yalan söyleyim bekliyodum açıkcası...yüreğindeki sızıyı yüreğimde hissettim... en zor dönemler bunlar...ne diyceğimi bilemiyorum aslında:(ama az çok tahmin ediyorsundr...salıcakla kal:'(
sergio06 tarafından 7/12/2007 9:41:12 AM zamanında düzenlenmiştir.
Sen gidince çok daha iyi anladım değerini.Meğer bende ne kadar büyükmüş yerin
Sen bir kere öldün , ben her güneşle doğup , her geceyle ölüyorum .Dayanamıyorum yokluğuna , ağlıyorum , ağlıyorum çözüm olmadığını bilsemde...
evet nedense genel olarak sağlığımızda birbirimizin kiymetini bilmeyiz..gittikten sonra da ah vah ediyoruz ama faydası yok artık...ama anladığım kadarıyla sağlığınızda sağlam bir dostluğunuz varmış kı bu kadar etkılenıyorsunuz...
allah rahmet etsın..elden birşey gelmez..her nesfis ölümü tadacaktır er geç...size ve ailesine sabırlar dilerim..kolay birşey değil...ama ona verebıleceğiniz en güzel şey dua dır..adına yapacağınız hayırlardır..
yanan yüreğin ta içinden çıkan dizelerin hepimizi derinden üzdü...sakinleşmeni ve inançli olmanı dilerim...
stekrar sabırlar dilerken..sevgilerimi sunuyorum....
