Sana Yanarım 17
*Sensizlik, ruhumda dokuz şiddetiyle eziyor yarınlara kuşandığım senli umutlarımı...
Yıllar yılı kaderime kilitlenen, ayrılığın verdiği çaresizliğimle t a m yüzleşmişken, boynu bükük bırakıp gittin beni neden?
Halbuki her sevda iki kişiliktir derler ama yalan.... hakkım olan sevdada beni bencilce yanlız bırakan, sen,,, gittin bir kez bile yüreğime danışmadan...
Dünden artan umudum avutsada beni sonrasına, anılara takılı kalan hırçın yüreğim savurur beni acemi bir hızla, sensizlikle tek bir beden olan sonsuzluğa...
Anılarla mazimin ilkbaharındayken, yokluğunun kollarına uyanırım... kış griysine döndü birden, sevdamın seninle pembeleşmiş, seninle özgürlüğe teslim ettiğim anılarım...
Kim demiş acılar ağlatır, perişan eder diye... acılarımda sen olduğun için, onlara bu yüzden kıyamadım, ben onlardan kopamadım... serserice yüreğime yasakladım tüm vedaları ve bu yüzden ki ayrılığı b i z e yakıştıramadım...
Seni sevmekten vazgecmedim ama ç o k kırıldım... tebessümlerim dünden solgun, bedenim yarına yıllar öncesinde yorgun... seherde sana gec kalmışlığımın telaşını yaşıyorum ben hala kendimden habersizce...
Hüznüm oluyorsun bazen beni sana bağlayan cinsinden, hüznüm oluyorsun sırılsıklam sende hapis kaldım gibisinden... israrla akıyorsun sana uzak rüyalarımdan, sensiz kaldığım sana adanmış bakışlarımdan...
Bunca hüzüne rağmen bıkmadım usanmadım, her yarını sen gelirsin diye yeniden hasretle kucakladım... her günün bitiminde sen yoksun diye, ızdırap içinde kapı kıyısında dona kaldım...
Sinemdeki aynaya bakıp dövünürüm, nasıl bir aşk bu diye, belkide gereksizce hesap tutarım... yoksa çözülmesi için erken, ayıklamam için geciktiğim, "sadece" deli divane oluşuma sebep kabuslarımmı diye kendime sorarım?
*Varsın güneş doğmasın sabahıma ... Sen yüreğimdesin ya, yeter ve artarsın bir ömür bana. (devamı gelecek...)
___
Şahinde Hülya Kahraman / 5.9.2009
YORUMLAR
Seni sevmekten vazgecmedim ama ç o k kırıldım... Tebessümlerim dünden solgun, bedenim yarına yıllar öncesinde yorgun... Seherde sana gec kalmışlığımın telaşını yaşıyorum ben hala kendimden habersizce...
Hüznüm oluyorsun bazen beni sana bağlayan cinsinden, hüznüm oluyorsun sırılsıklam sende hapis kaldım gibisinden... İsrarla akıyorsun sana uzak rüyalarımdan, sensiz kaldığım sana adanmış bakışlarımdan...
Bunca hüzüne rağmen bıkmadım usanmadım, her yarını sen gelirsin diye yeniden hasretle kucakladım... Her günün bitiminde sen yoksun diye, ızdırap içinde kapı kıyısında dona kaldım...
Sinemdeki aynaya bakıp dövünürüm, nasıl bir aşk bu diye, belkide gereksizce hesap tutarım... Yoksa çözülmesi için erken, ayıklamam için geciktiğim, ’sadece’ deli divane oluşuma sebep kabuslarımmı diye kendime sorarım?
*Varsın güneş doğmasın sabahıma ... Sen yüreğimdesin ya, yeter ve artarsın bir ömür bana. (devamı gelecek...)
hülya hanım
ona yandıkça kalplerimiz mutmain oluyor.
dostluğuna sonsuz selamlarımla.
saygımla.
hayırlı ramazanlar
ayrıca.