- 1902 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
vijdanın sesi
selim sabıkalı bir hırsızdır
gündüzleri gözüne kestirdiği evlere gece girerdi
gözüne kestirdiği evelere yarasa sesizliğinde girerdi
bir gün gene gözüne kestirdiği eve gece girecekti.
beklemeye başladı.
güneş dağların ardından yavaş yavaş kayıp olurken
karanlık çöktü şehre selim beklemeye başladı
tıpkı avını gözüne kestiren şahin gibi aslan gibi
gece yarısı yaklaşıyordu selim için zaman geçmek bilmiyordu saatler.
soğuk ayazda gecenin tüm şidettini his edebiliyordu selim
artık işe çıkma zamanı av zamanıydı selim için
gözüne kestirdiği evin önünde bir tur atıp karar verdi artık
şimdi eve girmek zamanıydı.
bahçe duvarından atlayıp behçedeki ağaçların arasından eve yaklaştı
önce evin önündeki kapıyı denedi kapı kapalıydı sonra arka bahçeye geçti
mutfak penceresine doğru yürüdü bir kedi edasında sonra cebinden tornavidayı çıkardı
hafif pencereyi zorlayıp açtı açılan pencereden içeri girdi
her yer karanlıktı el fenerini çıkardı arka cebinden
artık etrafını görebiliyordu
mutfakta işine yarar bişi yoktu
ilerledi önüne gelen ilk kapıyı yavaş yavaş iteledi
adımlarını atarken gayet iyi dikkat ediyordu
evet ilk açtığı kapı oturma odasıydı başladı dolapları çekmeceleri
karıştırmaya.
işine yarıyacak bişi yoktu
o odadan çıktı ikinici odanın kapısını açmaya başladı
evet bu yatak odasıydı evin beyi hanımı yatıyordu içerde_
yada öyle sanıyordu .selim yatağın ucundaki cüzdan ve saati gördü.
onları yavaş yavaş alıp cebine koydu sonra yastık altlarına
bakmaya başladı .sonra hemen yanında açık bulunan
bir kapı daha vardı selim oryada baktı orda çocuklar uyuyordu
birden selim burnuna bir koku geldi.
bu sönen sobadan sızan gaz kokusuydu.
selim çocuklara baktı çocuklar baygın haldeydi.
sonra anne babanın olduğu odaya geri geldi
evet dedi selim bunlar zehirlenmişti.
önce düşündü evde ne var ne yok alıp gidebilirdi
sonra kulaklarına vijdanın sesi geldi.
bu çocuklar ve anne babayı bu halde bıraksa
bir ailenin yok olmasına sebep olacaktı.
önce cebine koyduğu cuzdanı saati yerine bıraktı
telefona uzatı ellini sonuç ne olursa olsun
kurtarmalıydı bu aileyi hemen (112) acili aradı
ambulans ve doktor istedi
telefonu kapatıp pencereleri açtı sobayı söndurdü
tüm kapıları açtı.
20 dakka sonra ambulans geldi sireni duyan selim
baygın olan çocuğu kucakladığı gibi dışarı koşmaya başladı
evet ambulans kapıdaydı çocuğu sedyeye bırakıp
eve doğru gene koşmaya başladı
evdeki diyer çocuğuda kucakladığı gibi dışarıya koştu
şimdi sıra anne babadaydı sırayla anne babayıda sırtında
dışarı çıkardı evet şimdi tüm aile ambulanstaydı.bunları hayretle izliyordu
(112) acil personeli kimdi bu adam diye.
hastahanede gerekli tüm mudahaleler yapıldı
öylelikle bir aile yok olmaktan kurtulmuştu
gözünü açıp kendine gelen baba
hayatlarını kime borçlu olduğunu sordu doktorlara
doktorlarda dışardaki gencin sayesinde dedi
iyice meraklanan baba merak etmişti bu kurtarıcıları kim diye
sonra selim içeri girdi selim evin reisine durumu izah etti
hırsızlık için girdiği eve bir ailenin yok olmasına vijdanı el vermemişti
bir ailenin kurtulmasına ve vijdanın rahat olmasının verdiği gururla sevinçliydi selim
bir hırsızın bu inasani vijdaının verdiği hayatlarının kurtarmasının onuryla sarıldılar
vijdan vijdan saygılarımla
YORUMLAR
AHHHHHHHHHHHHHH okurken önce içeriğini bilmeden sadece vicdan kelimesi dikkatimi çektiği için önce bu yazınızdan başladım,böyle bir hikaye aklıma gelmemişti en büyük kabusum en çekindiğim,bundan önceki evime bir kez girdi 3 kezde kapımla uğraştı geldiğini belirten ip ucları bıraktı en sonunda kendisine mektup yazıp astım kapının girişine illada eve girip kapının kilidini kırıp beni masrafa sokma,görüyorsun birşey yok zaten sabah erken işteyim ev dağınık birde sen dağıtma illada gireceksen sende varsa sen bana para bırak dedim bir ay sonra geldiğinde mektubu parçalamış kapıyı çizmiş işaretle açamamış ama akabinde taşındım şimdi o korku bu evimde de mevcut fala inanma falsız kalma misali falcı söyledi bu evinde de görünecek diye:))tetikte beklemedeyim .Sizin yazınız hoştu ,güzeldi heyecanla okudum sonunu merakımdan Varmı böyle dedirtecek bir insanlık öyküsü.Ben hep derim önce insan olmak sonrasında vicdan,çok önemli.