Bizim davulcular hâlâ çalıyor.Eh kimileri bir yıllık nafakasını çıkartıyor bu işten. Ama eskisi gibi değil tabi.Eskiden mani bile söylerlerdi. Şimdi fırtına gibi geçiyorlar. Ramazan... O da yarıyı geçti göz açıp kapayıncaya kadar.

Yazılarınızdan çok şey öğreniyoruz...
Kutlarım...
Saygılar...

çok güzel bir yazı..Tam bir edebiyat yazısı. Devamınıda zevkle okurum. Kutlarım.

Çok güzel..
Mesajlar yerinde..
Namaz kısmı daha da güzeldi.
Anlatımın harika..Semerkand yayınlarına göndermeni dilerim bu güzel konuları..Çok başarılısınız. Ve siz okunmalısınız..
Tebriklerim çokkk..

Niksar'da çocukken yaşadığım iki gözlü baraka,Niksar kalesinin hemen arkasındaydı.Ramazanda top patladığı zaman evimizin camları sallanırdı.Davulcunun zurnacı eşliğinde çalmış oldukları türküleri dinlemek hoşuma giderdi.Şimdi ise Ankara'nın gökdelenleri arasında sıkışıp kaldım.Telefonumun saati ile uyanıyor,televizyonu takip ederek orucumu bozoyorum...

Çocukluk günlerimdeki ramazanlar,burnumda tütüyor...

Nostalji kokan anılara değinmissiniz...

Saygılar üstad...

cok güzeldi yine bir cok konuya deginmissin.
evet okumayi bilememek ne büyük bir sanci ve zorluk.
her alanda.gerek din gerek se hayati konular icin.
ben kadere cok inanirim.
bazi seyleri Allah belirleyip kaderimize cizmis.
ne bir kul degistire bilir ne de kendimiz.
benim inancim böyle kader konusun da.

yüregine emegine saglik.
sevgiler saygilar sonsuz.

DEVAM ETMELİ BENCE DE HERŞEYE RAĞMEN.GÜZEL VE FAYDALI BİLGİLER İÇERİYOR. KUTLARIM SEVGİLİ YAZARIM. TEŞEKKÜRLER .