BİR BAŞKA DÜĞÜN

• 30 Ağustos 2009 Pazar 14:16:25

Yazının Hikayesi

Bugün yaşasaydı 20 yaşını kutlayacağım 1989 yılının 30 Ağustosunda 8 aylıkken 5 saat yaşayıp sonra vefat eden kızım Haticemin ardından….

BİR BAŞKA DÜĞÜN

Düğünler cemiyetimizin en çok mesut ve mesrur olduğu günlerin başında gelir. Düğünde insanlar bir yandan sevinirler bir yandan da bir sünneti yerine getirmenin derin hazzını yaşarlar.
Yine edebiyatımıza girmiş, tasavvufta büyük yeri olan bir başka düğün vardır ki gönül ehli için oldukça manidardır. Büyük İslam Mutasavvıfı Mevlana Celaleddin-i Rumi’nin hakka kavuştuğu gece olan “Şeb-i arus”. Yani düğün gecesi… Mevlana gibi bir maneviyat ereni ölüm anını bir düğün gecesi olarak görmüş. Rabbine bir an önce kavuşabilmek için o mesrur gecenin gelmesini arzu etmiştir.
Bizde yıllık iznimizin bir bölümünü geçirmek üzere gittiğimiz memleketimizde hem sıla-ı rahim hem de iki düğünü birden yaşadık.
Birinci düğün, kardeşimizin evlenmesiydi. Dualarla bir sünnetin ifasını yerine getirirken; kaderin bizi ikinci bir düğüne hazırladığını sonradan fark ettik.
Rahm-ı maderden, dünya denilen imtihan salonuna biraz acele edip gelen misafirimiz, kızımız Hatice, günün ilk ışıklarıyla dünyaya ve bize merhaba derken, bizi derin bir sevince garketmişti.
Nazik ve nazenin yavrumuz tıpkı dünyaya gelirken gösterdiği aceleciliği öbür dünyaya giderken de gösterdi. Sanki bir yerden davet almışta kendisini huzura kabul edecek olan Sultanlar Sultanına kavuşmanın aceleciliği içindeydi.
Bir yandan kapkara gözlerini dikmiş, bakışlarıyla sanki.”Ey valideynim, ey pederim sizi çok seviyorum, sizinle beraber olmak istiyorum. Ama beni sizden daha çok seven biri var ki beni davet ediyor. Nasıl olsa, sizde oraya gideceksiniz. Ben sizlerden önce gideyim ki orada sizi karşılayayım” diyordu.
Haklı söze ne denilir ki ?
Yavrumuzu beyaz gelinlik olan kefene sararken, ahret denilen asıl memlekete gelin göndermenin tatlı bir hüznü vardı. Yavrumuz cennet bahçelerinin bir kuşu olmuştu. Öyle bir yere gitmişti ki orada kimse onu üzmeyecek. Kimse dünya hayatının zahmet ve meşakkatlerini tattırmayacak. Altından nehirlerin aktığı cennet bahçelerinde emsali sabilerle birlikte oynayıp koşturacaktı.
Bunları düşünüp gönlüm gül gülistan olurken, gözlerimizden akan damlalar asrın sahibinin ölüm hakikatını anlatan ifadeleri bir şerit gibi aklından geçti. İmanın bu dünyada bile mü’mine bir nevi cennet hayatını yaşattığını fiilen en küçük zerrelerime kadar tattım. Evet zahiren yavrumuzu kendi ellerimle ahiret yolculuğuna uğurlamış, ciğerparemi dünya gözüyle öpüp koklayamamıştım, ama madem ki Cenab-ı Allah büluğa ermeden vefat eden evlatları için mü’minleri müjdeliyor. Onların cennette anne ve babaları için birer şefaatçı olacaklarını ifade ediyor. Öyleyse üzülsün ehl-i dalalet, üzülsün ehl-i gaflet. Mü’mine üzülmek değil ebedi bir şefaatçı kazandırdığı için Rabbine dua etmek, sabır ile haline şükretmek düşer deyip imanın binler lezzetinden bir lezzetini almış olduk.

Mesrur :Sevinçli,mutlu
Sünnet : Peygamberimizin söylediği söz ve davranışları
Tasavvuf : Allaha ulaşmanın yollarından birir
Maneviyat ereni : Manevi konularda yetişmiş üst düzeyde olma hali
Sıla-ı rahim : Akrabalık bağları
Rahm-i mader : Anne karnı
Garketmek : Bolca,haddinden fazla
Sabi : Masum çocuk
Zahiren : Dış görünüşte
Mü’min : İnanan Müslüman
Şefaat : Birini affedilmesi yada isteğinin yerine getirilmesinde aracı olmak
Ehl-i dalalet : Peygamberin gösterdiği yoldan ayrılanlar
Ehl-i gaflet : Dünyaya dalıp ahreti unutanlar

Beğen