BARIŞ YOLUNDA YÜRÜNSÜN ARTIK

• 30 Ağustos 2009 Pazar 00:47:39

Gecenin rengini yırtsam.
Barışa doğsa dolunay.

Sancılı günlerin ipini kuyuya atıyorlar sanki bu aralar.
Her kafadan bir ses çıkıyor, asıp kesenler atıp tutturamayanlar…
Son günlerde herkes barışı getirmeye çalışıyor.
Ama kişisel savaşlarını da alarak yanlarına…
Kelime oyunlarına o kadar doymuş ki bu halk!
İstikrar ve icraat bekleniyor artık hem de bir an önce…
Belki de son 30 yılın en anlamlı girişimi çocuklarını dağda kaybetmiş!
Annelerin buluşmasıydı.
Bence en önemli adım buydu şu ana kadar.
Zira onlar acıyı yüreklerinde hala taşıyorlar.
Onların barış istemi daha kutsal ve gerçekçi.
Yıllarca kanattılar ne ekmek;ne de eğitim.
Önce barış silahların susması. Önce insan hayatı…
Umut ediyorum. Bu sefer önyargılarından arındırılmış
Şeffaf bir politikayla çözüm üretilir.
Akacak tek damla kana artık tahammülü yok bu insanların.
Sorun Kürt sorunu değil bu topraklarda yaşayan Türkün de nefes alan her etniğin de sorunu…
Dünyada yıllarca savaşan ülkelere bakın çürük toplumlar tohumlar oluşuyor savaşlardan.
Savaş kelimesi dahi insanı psikolojik baskı ve ruhsal bunalıma sokmaktadır.
Gözlerini hayatın renklerine açan çocukların tebessümünden çalıyor savaşlar.
Kardeşlik diye haykıranlar şimdi barış zamanı şimdi konuşma, samimi olma zamanı.
Tarafımız kardeşlik olsun ama sinsi oy avcılığı…
Rant peşinde olanlar, kanmayacak insanlar artık sizlere!
Bölgenin üzerine çığ gibi kapanmış kan. Şiddet gözyaşının durması için…
Aydın, akademisyen, sanatçı, sivil toplum kuruluşları, siyasi parti liderleri:’Bu bir fırsattır!’
Bu kadar yakınken huzur ortamına, samimi, bir o kadar da sorumluluk almanın zamanıdır.
Bir 30 yıl daha kimse bunları yaşamak istemez.
Ekonomik, sosyal bir çöküntüyü kaldıramaz tarih artık!
Yıllarca işkencenin, gözyaşının kötü anıların mekânı olan,
12 Eylül’ün en çirkin yüzü: Diyarbakır cezaevinin kapatılması.
Umut verici bir gelişme olarak tarihteki yerini aldı.
Yakın zamanda Diyarbakır’daydım.Gezebildiğim,görebildiğim kadarıyla umut içinde insanlar…
Birbirinden yetenekli gençleri tanıma fırsatı buldum.
Bende ayrı bir mutluluk ve heyecan yarattı.
Onca yokluğa rağmen azmin kanıtı gibi duruşları,
Olağanüstü eserler, yazılar, şiirler gördüm.
Fırsat ve imkân olmamasına rağmen duyarlılık, sanatsal zekâya sahipti tanıştıklarım.
Artık yıkımların, savaşların adının dahi geçmediği bir yaşam diliyorum.
Çocukların birer uçurtma kadar özgür olduğu yarınları görmek, yaşamak umuduyla…
Sanatın, edebiyatın sokak sokak gezdiği,
Sosyal standardının yükseldiği bir yaşam diliyorum.
Ortak düşlerimiz, birliktelik, onurlu bir yaşam…
Paylaşılan sevgi, yalana dolanmayan kardeşlik…
Dirençli, huzurlu bir ülke barışın tadını alan bir dünya dileklerimle…