Boş sayfaya düşer harfler tek tek, yazılır satır satır. Yüreklere dökülür harfler, temiz sanılan yüreklerden olduğuna inanılan kelimeler ile kararır solar aydınlığın temiz gülü. Oysa ki dökülür sadece sahte yüreklerden ve dillerden kolayca her harf. Yürekden geldiğine inanılan her harfle tertemiz yürek sayfası kaybeder saflığını, duruluğunu, beyazlığını. Yüreğe dökülen her satırda kaybolur umutlar ve sevgi denilen değer de yitirilir, tüm gizli hazineler. Sahte sevda sözcükleri arasında kalır duygular. Bilinmeyen sevdanın sahte cümlelerinin anıları ve dökülen yaşlarla, biter yürek... Yanar, kavrulur yürek..

Yalnızlıklara dökülen satırların geçmişi ile anıların kapıların da dolaşır hüzün ve bir gece ansızın dökülür tüm sayfalar, odanın karanlık köşesinde ki kısık ateşiyle yanan gece lambasının altında ki hüzün masasına. işte o an acıların en katmanlısı dile gelir, sahte dökülen sözcüklerin, yalanların, sahteliklerin yürekde ki izleri hangi kalemin ucundan çıktığı bilinmeyen sadece izi kalan tüm harfler kelimeler, ansızın kucak kucak açılır, sayfalarca düşer sessizliğin çığlık atan, her çığlıkta derin pençesiyle yaraları tırmalayarak kanatan bir canavarın kollarına dönüşür belki de o kalemlerin sahibi.

Böylelikle yaşanılan anılar da, her dilden dökülen sözcükler le böyle yaralar açılır yürek denilen sevgiye, şefkate ve ilgiye muhtaç olan içine bir sürü sevgiyi alabilen göğüs kafesinin altında yatan gizli hazine de.

Fakat öyle bir sevgi vardır ki; öyle bir değer verilir ki; o sevgiyle ancak nefes alındığını ve ancak o sevgiyle yalnız olmadığını yarım kalmadığını her zaman bir bütünün bir parçası hissettiği, yarımın tam’a ait olma ve bütünün olabilmenin,yan yana olabilmenin hazzı ile ancak yaşayabilir ve yürek ancak o zaman saflığı ile duruluğu ile açan umut gülleri ile seven sevilen olarak her nefes alışın da yüreğe dolan ’’AŞK’’ ile geleceğe adım atılabilir ebediyen.....


Hülya Akyıldız
26.08.2009