GAZİ BİR SUBAYIN ANISI

• 26 Ağustos 2009 Çarşamba 11:29:27

GAZİ BİR SUBAY’IN ANISI...



arkadaşlar ben İstanbul’dan güneydoğu gazisi bir subayım anlatacağım olay 10 -11 sene önce oluyor
operasyon bölgesinde emrime verilmiş 30 askerle beraber gece 03:00 sıraları hakkari şemdilli bölgesinde arama tarama yapıyorduk
dağlık arazide ve kış ayı olması sebebiyle çok soğuktu geceleri -30 -40 dereceye çıkıyordu ve yüksek olduğu için rüzgar çok sert esiyordu
kar 1,5 metre yer yer 2-3 metreyi buluyordu bastığımız yerleri kestirmemiz imkansızdı ama buna göre eğit im almıştık
bizim tim ezici güçtü arkamızdan silici timler gelir ele geçenleri götürürdü ilk çatışma her zaman bize rastlardı özel harekat
olduğumuzdan çok yük taşımazdık hızlı hareket edebilmemiz için herşey ona göre yapılmıştı neyse aramızda ben üsteğmendim bir teğmen ve geri kalanda
astsubay ve uzmanlardan oluşuyorduk ilk sıcak temas kuracağımız sınır taşına yaklaşmıştık telsizlerden pkk lıları çok net duyuyorduk
fakat onlar bizi dinleyemiyordu sessizce ilerleyip hedefleri tesirsiz hale getirdik ve geri dönmek için hazırlandık o sıra arkadaşlardan 4 tanesi konkur adı verilen derin yarığa düştü onları göremiyorduk ve yarık ne kadar derin bilmiyorduk ben hemen çevre güvenliğini aldırıp aşşağıya inmeye başladım
ellerimi ve ayaklarımı hatta yüzümü hissetmiyordum yarık 50 metre den fazlaydı çok tipi olduğundan aşşağı hala göremiyordum sonra 1 tanesini görmüştüm
fakat arkadaşımın başını sert kayaya çarpması neticesinde boynunun kırıldığını anlamıştım yanına indim teni soğuktu ölmüştü
çok ağladım daha aşşağıya inmek için ipi hazırladım diğer uzman çvş u gördüm oda şehid olmuştu telsizden sedye isteyip salmalarını istedim
fakat yukarısı cehenneme dönmüştü 350 kişilik başka bir pkk lı grup o bölgeden geçerken bizimkilerle çatışmaya girmişti ben hızla yukarı tırmanmaya
başladım 3 askerim beni çekmeye çalışıyordu bir anda suratım kan oldu askerlerim vurulmuş ama hala beni çekiyorlardı yukarı kan suratımda hemen donmuştu
yukarı çıktığımda hemen siper alıp askerlerime sessiz olmalarını ve ateş etmemelerini söyledim ve sessizliğe büründük pkk lılar öldüğümüzü sanıp 20-30 kişi göndermişlerdi bu arada benimde yan böbrek kısmımdan çok büyük bir acı gelmeye başlamıştı fakat bakamıyordum gelen grup tuzağımıza düşmüştü
onlarıda öldürdükten sonra pkk lı grup un diğer üyeleri kaçmaya başladı fakat takip edecek durumda değildik yaralı askerler vardı ve sayımız azdı bende yan bölgemdeki acının şarapnel parçası olduğunu anladım soğuktan sadece sızlıyoru ve ağrıyordu böbrek taşı ağrısı gibi ama kanamıyordu kan hemen akmış durmuştu telsizden destek istedik helikopter yolladılar fakat fırtınadan inemedi ve düz bir zeminde yoktu hatta inmasi imkansızdı biz yola yaralıları sedyelerde
taşıyarak çıktık zirveden inerken arkadaşlardan biri mayına bastı çok büyük gültüyle patladı okadar şiddetli patladıki hiç bir şey duyamaz olmuştuk
benim bir bacağım 1 kolum ve gözümün biri parçalandı 15 asker ağır yaralıydı ve 10 kişi şehid vermiştik neyse bizi hastaneye götürdüler 6 ay gata da kaldım
uyandığımda taburcu ediyorlardı bir kaç ay fizik tedavi ve rehabilitasyon göreceksin dediler aynada kendime baktım vücüdumun 3/2 si çalışmıyordu
tek sağlam gözümlede çok net görmüyordum ama yinede görüyordum kolum bacağım yoktu en önemlisi asker arkadaşlarımın çoğu şehid olmuştu vede gazi
malulen emekli oldum istanbula annem ve babamın yanına gittim çok ağladılar beni böle görünce aradan zaman geçti beni amerikaya yolladı genelkurmay bşk lığı protez bacak ve kol için bacak ve kol taktılar yürüyebiliyordum hemde sekmeden fakat bir gün istiklal caddesinden taksime çıkıyordum
yürüyerek aniden kalabalık tan biriyle çarpıştık ve ben yere düştüm protez bacak yerinden çıkmıştı ve kolum insanlar bana yardım etmek yerine
benden öcüymüşüm gibi kaçtılar taki ihtiyar bir adam beni yerden kaldırana kadar kenara taşıdılar ve bacak ve kol ne iş oğlum dedi bana gazi olduğumu söyledim amca ağlama ya başladı ve insanlar toplanmaya başladı başımıza amca başladı bağırmaya toplanan insanlara defolun diye ben anlamamıştım neden böle yaptığını sonra utanın utanın bu adam bacağını kolunu gözünü sizin için feda etmiş bir subay siz düştüğü yerden kaldırmaya bile
tenezzül etmiyorsunuz dedi bende üzülmüştüm boş ver amca dedim bacak ve kolları alıp taksiye binmek için kaldırdı beni gümüşsuyu askeri hastanesine
gidelim orada yardım ederler dedim fakat kalabalık aniden benden özür dilemeye başladı hepsi kadın erkek yaşlı genç sarılıp öpüyordu kusura bakma deyip slogan atmaya başladılar
ve yoldan araba çevirip istiklal caddesinden tranvay yolundan yasak olmasına rağmen sürdürdüler ve askeri hastaneye kadar eşlik ettiler valla ne yalan söylim ağlamıştım gaziye şehide saygı hala vardı

Allah Razı olsun hepsinden

(ALINTI)