Sevdiğinizi Üzmeyin..

• 24 Ağustos 2009 Pazartesi 10:25:09

Cok sevmiştim seni.. Belki de hala seviyorum.Sevmiyor olmasam bunu yazmazdım herhalde.
Küçüktüm... Com küçüktüm. Yaşadıklarımı anlamayacak kadar küçüktü. Yanlışlarım cok fazlaydı.ama benim bunları anladığım zaman her şey için cok geç kalmıştım. tam hayattaki umutlarımı kaybetmişken sen cıktın karşıma.Yanıma usulca sokuldun. İyi niyetini bana gösterdin. Nasıl olduğunu anlamadan tiryakin oldum. Seni seviyordum. Ama bu sevmek cok farklıydı. Sanırım aşık olmuştum.Seni incitmekten;üzmekten cok korkuyordum. Sende seviyordun beni. Öğrenmiştim bunu.Ve bana da söyledin bunu sonunda.Beraberken cok mutluyduk.HErkes gibi atışıyorduk bazan ama ben onları bile cok seviyordum...
Bir gün, havanın cok bulutlu olduğu bi gün telefonşarıma cevap vermiyordun.Ben cok korkuyordum.Sana kötü bir şey olduğunu düşünüyordum.Aklıma her şey geliyordu.Bir şey hariç..Beni bırakacağın.Çünkü; biz evleneceğiz diye söz vermiştik birbirimize.Çocuklarımız olaccaktı...
Sonunda acmıştın telefonu.O zamana kadar sesini hiç o kadar sert duymamıştım. ’’Beni arama, bitti.’’ demiştin. Ben hiç bir şey söyleyemedim. Öylece sustum.Ve hep bana kapat dediğin telefonu sen kapatmıştın...
Hiç o kadar ağlamamıştım...Üzülmemiştim
Hiç o kadar ayrı kalmamıştık.O zaman anladım ki ben seni sandığımdan da cok seviyormuşum.Hep aklımdaydın.Seni ilk görüşüm, cok utangac olmana rağmen onca insan arasında beni ilk öpüşün...Hep aklımdaydı.
Okuldan geldiğimde telefona koşuyordum.Bir mesajını, bir çagrını bekliyordum.Hiç usanmadan...
Senin yokluğun yetmezmiş gibi başıma gelenlerle uğraşmak da beni çok yordu.
Biliyor musun bana en çok koyan ne oldu?
O zor günlerimde yanımda olmaman.Hep ağlıyordum.Ağlamadığım gün yoktu.Yaşadıklarıma ağlıyordum.Bir faydası olmadığını bildiğim halde ağlıyordum.
Her gece olduğu gibi yatağımda oturmuş seni düşünüyordum.Ve telefonum çaldı.Sendin..Cok heyecanlandım.Hemen actım telefonu.Aylardır duymadığım sesini duydum.’’Nasılsın?’’ diyordun, ben ise ’’Neden?’’.. sen cevap vermesen de ven hep neden diyordum.Sonunda sinirlendin ve ’’Sen beni aldattın.’’ dedin...Ağlayarak.Bende ağladım.İkimizde ağlıyorduk.
Ve sonradan öğrendim ki beni bi akrabamla cafede otururken görmüşsün.Onu aldattığımı düşünmüş.Keşke sorsaydın ne olduğunu bana. İstesem arayıp, ona her şeyi anlatırdım.Ama benim onu aldattığımı düşünmüş.Bana güvenmemiş, inanmamış.Bir açıklama yapmama izin vermedi.Ona ne kadar değer verdiğimi anlamadı...
Bir kaç ay böyle geçti.Sonra bir gün eve babamın eski bir arkadaşı ve ailesi geldi.Onların da benden 6-7 yaş büyük bir erkek çocukları vardı.İyi anlaşıyorduk.Çok iyi bir doşt olmuştuk.Birbirimiz her şeyini biliyorduk.Dosttuk..En azından ben öyle düşünüyordum.
Bir gün bir anda babamın arkadaşı ve ailesi gelmişti, ben hasatydım, odamdaydım ve uzanıyordum.Yarı sersemdim,uyuyacaktım ama geldiklerini de duymuştum.Berk (babamın arkadaşının oğlu) odaya girdi. Ama ben kalkmadım.Beni uyuyor sandı.Saçlarımı okşuyordu.Beni sevdiğini, cok sevdiğini söylüyordu.Aşık olduğunu söylüyordu.Ben duyduklarıma inanamıyordum.Gözlerimi açtım.O da şaşırdı,kızardı,utandı...Hala şoktaydım.Ama yinede o soğuk kanlılıkla konuştuk.(Sanırım artık beklenmedik şeylerle karşılaşmaya alışmıştım.)Ben anlaştığımızı düşünüyordum.Ve benden biraz uzak kalsın diye uzun bi süre görüşmedik.
Bir gün yine Berkler ailece bize geldiler.Ben yine odadaydım, oturuyordum. Berk içeri girdi, oturdu yanıma ikimizde susuyorduk.Bir iki saat ölece kaldık.Sonra kapı açıldı annem geldi içeri. Bizi çağırıyorlardı.
Bababm konuşuyordu, Berkle bizi nişanlıcaklardı.Berk beni sevdiğini babasına söylemiş Berk’in babası da babamla konuşmuş. Bazı sebeplerden dolayıda babam böyle uygun görmüş.. ve onaylamış. Ve ben hiç bir şey bilmeden bu duruma gelmişiz. Ben Berk’e bakıyordum nefret dolu gözlerle. Başkasını sevdiğimi bile bile bunu bana nasıl yaptı diye düşünüyordum. Nişan gününü konuştular ve bitti.
Nişana bi hafta kala o, sevdiğim aradı.’’Cok özledim her şeyin doğrusunu öğrendm görüşelim kokunu özledim diyordu. Bi da seni asla üzmicem diyordu.’’Ben ’’Cok gec kaldın.’’dedim ve ağladım ağladım.Aradı ama acamadım..
Zaman ilerliyordu.Nişan,düğün, nikah derken her şey oldu bitii...Ben bittiimmm...
Artık sadece ağlıyorum.Sevdiğim hala beni bekliyormuş...Bir döneceğimi biliyormuş.Ben bir yanlış anlaşılmanın nelere sebep olduğuna ağlıyorum.Ona ağlıyorum. unutamadığıma ona cektirdiklerime ağlıyorum..
Bir çocuğum var. Sevdiğim adamdan olmasa da, ona benzemese de seviyorum onu.Benim dünyam çocuğum ve sevdiğimden ibaret.Ağlamalarım onlara, yaşamam onlara..Beni hala sevdiğini biliyorum. bende öyle seni çok seviyorum birtanem.. Unutamıyorum seni unutamam da...İlk ve son aşkımsın sen... Bende sadece senin fıstıgınım...

NOT:SEvdiğinizi üzmeyin, h,ç bir şeye değmez bu.Ne olursa olsun ona konuşma faısatı verin, daha sonra pişman olacağınız şeyler olmasın.Onu kaybettiğinizde değil, onun değerini her zaman bilin.. Onu sevdiğinizi hissettirin..