KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 3770 Okunma
- 7 Yorum
- 0 Beğeni
BEN NEREDE YANLIŞ YAPTIM?
Hayatımın anlamını düşündüm bugün..herzaman ki günlerden farklı değil oysa..belki de farklı..yoksa neden illa bugün düşüneyim değil mi? bunu düşünmemi tetikleyen bir şey var belki de kim bilir.yaşadıklarımı hak etmek için ne yaptım, düşünüyorum nicedir. ben nerde yanlış yaptım, yapıyorum ya da yapacağım?? hayatımın her alanında mutsuz olmak zorunda mıyım ben? nedir bu bahtsızlık? içinden çıkamıyorum...kendimi ve hayatı sorgulamaktan yoruldum...yoruldum tam mutlu olabileceğimi düşündüğüm anda ters yüz olmaktan...yanlış anlaşılmaktan, kendimi ifade edememekten yoruldum...uçurumun kenarına geldiğimde elimden tutup kurtarmaya çalışan arkasından tekrar itip dibe yuvarlayan sevgilerden yoruldum...
Hatalarla dolu bir yaşam sürmüş...sürekli hatalarını telafi etmeye çalışmakla zaman yitiren ben..korkularımla oyun oynuyorum ama bu oyunda kaybeden hep ben oluyorum demek ki ya oyunu bilmiyorum ya da kuralına göre oynayamıyorum..elime yüzüme bulaştırıyorum her seferinde...haklıyken haksız konuma düşüyorum..
yok yok bende ters giden bir şeyler var ama ne? elimi uzattığım, tutunmaya çalıştığım her dal elimde kalıyor..hiç mi sağlam bir dal yok tuttuğumda elimde kalmayacak? hüzün denizlerinde boğuluyorum, nefes alamıyorum, açtım kapıyı pencereyi bir yudum hava girmiyor içeri...boğuluyorumm.....
YORUMLAR
tsk ederim oyacım..yakaladımmm....
sevgimlesin...
Sevgili Ramses, Sevgili Çiğdem......
Güzel ve anlamlı yorumlarınızla yazıma yapmış olduğunuz katkıya sonsuz teşk.ler....Önerilerinizi akımda tutmaya çalışcam....umarım beceririm... sevgimle.....
sevgili lavinia
bu yazıyı okuyunca bende geçenlerde kendime aynılarını sorum durdum cevap ne çıktı biliyormusun.insanlar kaderlerinde ne yazılıysa onu yaşıyor.onun için sende ben gib bulunduğun ortamın tadını çıkaracaksın.yoksa bu hayata hep yenik düşersin.ve hayata hep gülümse.inanıyorumki sen gülümsedikçe odanın penceresinden güneşışınları hergün daha fazla sana selam verecek.yüreğinden sevgi yüzünden gülümseme hiç eksik olmasın.sevgiyle hep mutlu kal.
boğulmak, insan her zaman uçsuz bucaksız denizlerde boğulmaz değil mi? bazen de yaşadığın şu küçük alan uçsuz bucaksız bir çöl halini alıp bir anda boğuverir her nefes can yerine hüzün veriverir.zaten bir de işler ters gitmeye görsün herşey herkes ardı ardına kötü haberleriyle yüklenip gelirler.halbu ki insanlar yani bizler o kadar küçücük umutlardan kocaman mutlulukları tırmıklayıp kucaklayabilirken... bu kalabalıkta yaşadığımız çöl yalnızlığı niye ?
