Son yazınızı okuyunca kendimi sorgulamaya başladım..
İçinde acının hüznün olmadığı hiç bir yazıyı okumazdım.Esma hocanın sayfasına bir takıldım pir takıldım.Meğer o küçük sanılan yazılarda insan neler buluyormuş neler...İnanın bazen kendi sayfama bile uğramadan bir selam verip geçeyim diyorum
gerisini sormayın:)) Gülümsemeyi yeniden öğreniyor gibiyim. Nasıl düşünüyorsan öyle yaşıyorsun...Yaşananlar yazılanları öyle etkiliyor ki....Sizin şiirlerinizde de acı ve hüzün öyle yumuşatılıyor ki.okurken insan gerilmiyor...
Herzaman söylediğim sözümü bir kez daha söylemek istiyorum..Ben artık acıyla yazmak yerine acıyı yazıyorum....

Rahatladığımı hissettirdiniz hocam teşekkür ediyorum.Selam ve hürmetimle...

Düşünüyorum da...
Ne yazmalıyım ki, insanlar okusunlar!??
Aaaa! desinler... Bakın babidim ne yazmış!
Öfkem , kînim yok... Derdim sıkıntım , yok.. Siyaset kaygım, yok.(anlamam)
Ev sorunum, kira sorunum, para sorunum, aşk sorunum yok. Yaaa, ne sorunsuz kişiyim ben!!!!
Ben şimdi ne yazmalıyım? şaşkınım!!!!
Ooooo!
Tamam!
Aklıma geldi...
Bu gün , ----her ne hikmetse (!)--- benim rubaî’m böceklenmiş...
---- Gece, böcek ilacı sıkmayı unutmuş olmalıyım...---
Bağışlayın!
Bu benim hatam...
Eeee, alışkın olmayınca, afallıyorum elbette. Hikmet’i mucize’i arar oluyorum.

çok hoş bir çalışma olmuş tebrik ederim.keyfle hazla okudum.

Can dostlarım, yorumlarınıza minnettarım. Çok sağolun!...

derdim yok derken derdi kendiniz yaratmışsınız; ne yazayım derken...iyi ki de yazmışsınız sizin varlığınızı fark ettim bu sayade...ben de ne okuyayım diye tasalanıp duruyordum:)))
kaleminize sağlık

:))) güzel bir çalışma... başarılarınızın artarak devamını diliyorum. Sevgilerimle....

Çok hoşsun babidim güldürdün beni.
Sıcacık sayfan bu yeter sanırım yazmak için.
Sevgimle.

ne güzel insanın derdi tası olmadan yaşamak nasıl bir şey merak ediyorum
dertsiz insan olurmu ha olur yoksa çocukları yok tur derdi tasası amammm var mı evladın işte sana dertte tasada ve ne çok yazacak öyküde güzel anlatımdı az önce giriş sayfanıza baktım emekli öğretmen mişsiniz ne güzel yıllaca çocuk larla haşır neşir olmuşsunuz onların derdi tasası sizede yansımıştır
ve keman çalıyor sunuz en güzel terapi çalmak ve yazmak harika duygular kutlarım sizi saygılarımla

Başarılar diliyorum. Böceklerine kurdeleler...

Bu da güne düşerse hiç şaşırmayın ben haber vereyim.

Tam güne gelecek yazı.

Sizi seviyorum.

Çok doğal .

Ama bizim sorunlarımız var :)

Sallayın gitsin.Nasılsa inceldiği yerden kopacak....

Sizinle tam anlamıyla zıtız e nasıl sevdik birbirimizi ? :)

Böceğe gelince isabet etmiş.O kadar da olsun !

Sevgilerimle dertsiz tasasız babidim:)

Bu benim böcek, acaba nereden geldi? Hangi rüzgar savurdu?.. Neyse, dursun bakalım, belki faydalı bir şeydir. Biraz beklemeliyim. Göreceğiz (!)

Evet bilmelisiniz,her böcek aynı hızla yayılmaz.Ziraatçı olduğum için bilirim. Patates böceği bile Hollanda'dan bize otuz yılda geldi.Kolay değil! Harikaydı..Kutladım efendim.Selam,saygı...

hayırlı olsun böcüğün güler ablacım:)

boşver en güzeli dertsiz, tasasız, kedersiz ol da yazma...
sen yeter ki üzülme
biz okumasak da olur

sevgilerle