- 799 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
133 - DÜŞKÜNLÜK
Onur BİLGE
İlkokul ikinci sınıftayken, yine ateşlendiğim bir öğle sonu babam çağrıldı. Nefes nefese geldi! Elini alnıma dayadı. Bileğimi eline aldı, nabzımı saydı. Dereceyi silkeledi, koltuğuma koydu ve odadan çıktı. Ben de hemen yavaşça çıkardım, yattığım yerden kolumu uzatıp, termometrenin ucunu, yanımdaki soba borusuna değdirdim. Cıva yükseldi, her zamanki yeri biraz geçti. Kırk bir buçukta durdurdum ve tekrar koltuğuma koydum. Babam geldi, dereceyi aldı, bir baktı ki had safhada!.. Eli ayağına dolaştı!.. Telaşla bağırmaya başladı:
“Çabuk doktor çağırın!.. Kırk iki ölüm! Çocuklar kırk dört dereceye kadar dayanabilirler ama havale geçirir!..”
Aslında ateşim, otuz sekiz buçuk kadardı. Bademciklerim şişmişti
1001 GECE ÖYKÜLERİ - 6
ÖDÜL - LİMAN YAYINLARI
KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15
YORUMLAR
evet annelerin yaptigi sade bir pilav bile olsa tadina bikilmaz sevgi ile yapilan herseyin tadi da görüntüsüde bir baska.
Anne ve baba tarafindan sevilen her cocuk sanslidir evet.
sanssiz annesiz babasiz kalan cocuklar olmasin.
aile baglarinin saglamligi hep sevgi ve sevkate bagli.
baba sevgisi cok önemli evet bir cocuk icin.
bazen duyuyoruz cocuklarina asla sevkat vermeyen babalari buna hic aklim ermez.
yine cok farkli cok güzel bir yaziydi.
yazan ellerinize saglik.
sevgiler cok cok.
Sevgili Onur sonuna kadar okudum vallahi billahi :)
Çok güzel bir öyküydü babasından sevgi görmeden büyüyen biri için kıskanılası ...
Abdullah beye katılmıyorum ...Her çocuk babasını sevmez,her babada çocuğunu sevemediği gibi ....
Genelin normal baba olması ,anormal babalar elinde büyüyenler için ,bu sözler geçerli değil...
Saygılarımla Onur
Kucuk bir cocukken, ben de 45 derecede nobet gecirmisim..aniden bilincimi kaybetmis, vucudum, kol ve bacaklarim, cenem kilitlenmis. Ateslenmenin ardinndan kasilmalar basliyor demek ki.. gozlerin kaydi ve kendini kaybettin diye anlatir annem.. Oleceksin sanmistim der hep..Eee genc kadin,yasi henuz 19.. ilk cocuk.. ailenin goz bebegi.. :) ve tecrube yok.. Ne korkunc deneyim olmus O'nun icin.. Hem o yaslarda dogruyu gosteren olsa da, kizi gidiyor elden; panik olmayip da ne yapsin bi'care.. Rahmetli dedem, cok bilgic bir adammis.. O kani tasiyor olmak ne ONUR/LU bir durum!.. Anneme yapmasi gerekenleri soylemis; "panik yok kizim, en son yapilacak seydir boyle zamanlarda.. kizimizin bize ihtiyaci var; onu rahatlatmak lazim.. sen, sende olmazsan, nasil giderilecek bu durum.." kenetlenen cenemi acmaya calistiginda, dedem mani olmus yine.. "uzerindekileri cikar..nobet geciren, kenetlenmis cocugu bir de sen kasarsin; cenesiyle ugrasirken.. basini yana yasla ki tikanmasin" demis.. ilik dus aldirin derler ya hani; atesi o kadar yuksek olan bir cocugun, ilik dusla zaman kaybetmeden hastaneye tasinmasi gerektigini ilk dedenden ogrendim der annem.. Simdi olsa, en alim dr.dan bile iyiyim diyerek ovunur dedemin abidesi ile.. Norolojik bir etkisi kalmasa da, zaman zaman bayilmalarim bas gosteriyor.. Ama, bilincli insanlarin elinde olmak gibisi yok.. Atesli hastaliktan hayatini kaybeden cooookkk bebekler olmus.. Iyi ki, kendini bilen, emin ellerde buyumusum ben..
Ne guzel sozcukler cagliyor kaleminizden.. ki; bunlari bilmeyen o kadar cok insan var hala.. Bilmemek ayip degil, ogrenmemek ayip (!) der ya BUYUKLER.. Cok cok tesekkur ederim; bilinclenen akillar adina..
Allah'im zeval vermesin..
Kızların nazları Hep babaya mı ? Anne bilir demekki numarayı.....
Anne kadar sorguculuk yok, sevginin karşı ayağı baba olduğuna göre son derece normal biri kız çocuğunun babasına aşık olması....
Yine harikalar yaratmışsın Üstadem....Muhteşem yazınızı ve yüreğinizi kutluyorum.
saygılarımla.....