Bir soluk al yaşamdan, ta ciğerlerine kadar çek nefesini.
O nefeslerin, nasıl bir güzelliğe sebep olacaklarını anla.
O nefesle, neler görebildiğine bir bakabilsen.
Adet haline gelmiş bakışlarını o bakışların ardına bir çevirebilsen.
Yaprağı tek görüp, yeşili ayırıp, fark edemediğini; o yaprağın oluşundaki dalları, kökleri, bilemediğini göremediğini, perde ardında olanları sezemediğini ne zaman anlayacaksın?
Bir soluk al mutluluktan.
Mutluluk donuk, anlık fotoğraflarda değil; mutluluk, mutluluk oyunu oynamak da değil, onu yüreğinde, gözlerinde, içinde seyretmektir.
Hiç sabahın ilk ışıklarıyla çiçeklerin üstündeki buğulu damlaları seyrettin mi?
Ya toprağın ilk yağmura kavuştuğundaki saldığı kokuyu, o kokudaki vuslat sevincini duyamayan sen ,içinde mutluluğu nasıl yakalayabileceksin?
Aslında, ne kadar doğayla bir olduğunu,toprağında, suyunda senden olduğunu, o vuslatı senin yaşamanın gerekliliğini hiç düşünmedin mi?
Aklını o soluklarda tekrar kullan.
Hiçbir şeyi anlamamışa benziyorsun.
Saklıyorsun bir hazine gibi mutluluk kapısının kilidini.
Aç onu.
Kilit vurma.
Yağma et.
Göreceksin ki, fazlasıyla geriye dönecek.
Gönül mahzeninde sakladığın, icap ederse kullanırım dediğin ve kendi belirlediğin mutlulukları yerlere, üstüne dök ve kendini de çevreni de tutuştur.
Işık saç, bütün renkleri kullan.
Zamana bak, binlerce yıl geriye, binlerce yıl ileriye bakabilirsen ve baktığın yerde de kendinin olduğunu bilebilirsen...
Zaaflarınla, hilelerinle iyiliklerinle, güzelliklerinle, yoğunluğunla korkma.
Örnek al.
Derin bir soluk al tekrar, bak, o cesareti göster.
Tanımla kendini inancın sınırsız, şüphesiz,özgür, bütün güçlükleri yenecek kapasitede olmalı.
Korkak değil.
Kendini mutsuz sevgisiz bırakırsan ancak, karşındaki de mutsuz sevgisiz kalır.
Aşılarsın ona beyninden geçen olumsuzlukları.
Derin bir soluk al ciğerlerine çek bütün havayı.
Tek bir nefeslikmiş tek bir nefesin kalmış gibi.
Ve sinirlenme.
Hiçbir yerden küçük rüzgarlar hissedilmez ama dağlardaki karlar görünür...
O da sistemin ruhunun gösterisidir.
İnsanın küçüklüğünün, büyüklüğünün göstergesidir.
Ruhundaki yaralarla giyinmeye çalışma ömrünü, mutluluğu üstüne.
Elbiselerin kirlenmesin,yaşamın lekelerle dolmasın.
Temizle onları sevgi antiseptiğiyle.
İyileşsinler, temelden sil onları.
Yaşamla alay edilmez, o hep galiptir, yaşamla dost olmaya bak.
Kendine Tanrılar efendiler yaratma.
Özel tanrıların yerine,bir doğaya baksana.
Yarattığın tanrıların tabiatının, huylarının, hırslarının neticesi olduğunu anlayacaksın.
Sonuçta tek başınasın kalabalıklar arasında.
Diyebilirsen; kendi dünyandan çıkıp hakiki dünyaya, merhaba de...
Karanlıkla yaşama.
Derin bir soluk al.
Sevgiyi sana kimse bağışlayamaz.
Yaşamını da asla geri veremezler.
Sevgi, hayatla arandaki gerçek bağ, gerçek ilişkidir.
Başka ağlara takılma.
Yaşam mucizesini solukla.
Var oluş hakkını kullan dünya planındaki.
Cesaretle öfkesiz kuşkusuz basiretini özünü kalkan yap savun kendini,
soluklarını kuvvetlice alarak.
Kendini, mutluluğunu kemirtme etrafa.
Bir çınarın kuvvetle doğaya tutunduğu gibi; sen de yaşama tutun sevinçle.
O öyle bir mucize ki asla inkar edilemez.
Soluklan derin, derin.
İçinden bak, göz bebeklerinle bak.
Yaşamla işbirliği yap, barış imzala.
Bak kuşlar yine aynı ötüyorlar.
Kimi baş şişirdiğini düşünür kimi serenat yaptığını, kimi de çiçeklere olan aşkını.
Sen sonuncuyu bul kulaklarınla.
Kuş yuvasındaki minik kuş yavruları gibi teslimiyetle yaşama sarıl.
Verilenleri kabul et.
Ömür anne seni besler.
Yeter ki sen ağzını aç, iste.
Yaşam bir şiirdir.
Sen insanca bestele onu.
Besten buram, buram sevgi, insan koksun.
Bilmeseler de fark eder yürekler sevgi tınısını.
Bahar bahçelerinin kokusunu.
Derin bir soluk al.
Her an yeniden başla sevgiye, sevince; yaşadığını hisset güneşte, suda.
Onlar yaşarsan var, görürsen var.
Hepsi de soluklarında.
Neticede yaşam ilk aldığın solukla son verdiğin soluk arasında.
Bu iki soluk arasında insan insanca bakmalı, insanca yaşamalı, insanca kokmalı bütün ritimleri.
Müziği yaşamına sokmalı.
Derin bir soluk al sabahları,
Yaşama atıl cesurca.
Olumsuzlukların; olumlu olayların habercisi olduğunu, gerçeğe giden yol olduğunu bil.
Ruh kabızlığının sıkıntısını çekme.
O zaman mutluluk hırsızı olursun.
Coşkuyla yaşamın kucağına atıl, onu beşik olarak kabul et.
İnsanlığı yetiştiren bir beşik.
Yaşamın çığlıklarını duymazsan, çağrısını doğadan algılayamazsan, tek yere, tek yöne takılırsan, çözebilir misin yaşamın gizemlerini?
Bir bütünün parçasısın, bu bütünde sen varsın...
Bu bütünün içinde ol, duygularınla hissetmeye çalış.
Bir soluk al...
Derince...
İçinden yaşamaya bak, dışına özünü vur...







NOT : ALINTI