- 1110 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
son bağlıyorum
Çocuklar uçurtma uçuruyor tüm sevinçleriyle, herşeyden habersiz , bazıları bisiklet sürüyor o tekerlekler nereye dönüyor , bu yol nereye gidiyor , orta yerde durulmaz mı mutlaka karşıya mı geçmek gerekiyor.
Bakıyorum etrafıma birileri geliyor birileri gidiyor , bir koşuşturmaca
Seyyar satıcılar geçiyor gür sesleriyle , akşama eve gidecek ekmeğin telaşında
Yüzlerde hep aynı ifade memnuniyetsizlik , mutsuzluk , tüm ifadeler birbirine benzemek mi zorunda ?
Aynaya baktığımda kendimde de gördüklerim farklı değil.Çoğu defa kırmak istemem aynayı bu yüzden .Peki kırarsam aynayı ,ben mi parçalanırım ayna mı?
Hergün bir öncekinden farksız , yine dönüyor dünya, ben takvim yapraklarını kopartmıyorum , durur mu zaman acaba
Sancı içinde ayrılıyor dağın bir parçası , ellerimden kayıp gidiyor ellerin , şimdi dağa ne demeli . Bu sızıyı o da hissetmedi mi ?
Ağlak yüzlü bir dilencinin avuçlarına sadaka niyetine , merhametlerimi , zaaflarımı, masumiyetimi ve iyi niyetlerimi bıraktım.Boş bir bedenim şimdi…
Neye yarar varlığım bundan sonra .Bir işkence ki doruklarda , kimse bilmez ki bunu senden başka, ayrılık saati diyet diyor buna , öde öde bitmiyor borcum aşkda
Yapman gereken, uzaklarıma düşmek
Ve inadına gülümsemek ...
Benim derdim kemdimle şimdi
Bu suskunluk kendimi kırdığıma ve sağ kaldığıma…