ÖÐRENCÝM AÞIR !
ÖÐRENCÝM AÞIR
1970 / 71 öðretim yýlý Sivas – Koyulhisar Kazasýnýn Kýlýçpýnar eski adýyla Geley Köyünde Öðretmen olarak çalýþtým . Bu köye tayin olup gitmem bayaðý maceralý olmuþtu . Tayinde bürokrasi zorluklarý , bir sürü karma karýþýklýklar ve günlerce düzeltebilmek için Koyulhisar’ýn kahvelerinde ve otelinde beyhude beklemeler daha doðrusu akýlalmaz periþanlýklar . O zamanlar sað olan Babam benimle beraber gelmiþti. Ben , yanlýþ yapýlmýþ tayin iþini düzeltmek için Sivas Milli Eðitim Müdürlüðüne gittim ve ne hallerden sonra düzeltilmiþ belgeleri alarak Koyulhisara geldiðimde Babamý beni dört gözle bekler buldum . Kazanýn Ýlk Öðretim Müdürlüðünden de gerekli iþlemleri yaptýktan sonra bir araba kiralýyarak Kýlýçpýnar (Geley) Köyünün yolunu tuttuk .
Köy iki mahalle idi . Aþaðý ve yukarý mahalle. Okul yukarý mahallenin güney kýsmýnda yüksekçe bir yere inþa edilmiþti. Beþ sýnýflý ve öðretmen lojmaný olan bir okuldu. Lojmanda benden önce gelen Mersin’li Hüseyin Öðretmen oturuyordu ve evliydi . Ben se bekardým ve okulun içinde bulunan müdür odasý olmasý gereken yere yerleþtim. Zaten fazla bir eþyamda yoktu . Babam bir kaç gün kaldýktan sonra Sivas’a döndü .
4 . ve 5 . sýnýflarý Hüseyin Öðretmen ve ben de 1 . 2 . 3 . sýnýflarý okutuyordum . Epey bir zaman beraber çalýþtýktan sonra Hüseyin Öðretmen tayin oldu gitti ve onun yerine Konya / Seydiþehirli Celal Öðretmen geldi ve bekardý . Ben okul müdürü durumunda olarak Celal Öðretmenle 1971 öðretim yýlýný birlikte çalýþtýk . 1. 2 . 3 . sýnýflarý okutmaya devam ediyordum veee 2 . sýnýfta AÞIR adýnda bir öðrencim vardý .
Aþýr , orta boylu , biraz týknazca ve gözleri kýrpýk kýrpýktý . Diðer öðrencilerimi sevdiðim gibi AÞIR’I da çok severdim . Sevilmiyecek biri deðildi . Neyder eder gerek ders anlatýþýyla gerekse davranýþ biçimiyle kendini sevdirirdi .
Birgün Hayat Bilgisi dersinde herkesin baþýndan geçen , yaþadýðý bir olayý anlatmalarýný istedim . Sýra AÞIR’a geldiðinde biraz sýkýntýlý ve acaba ne anlatsam düþünceleri içinde kývranýp duruyor ve gözüme de yumul yumul bakýyordu . Yardým bekler bir hali vardý . Ama anlatmak zorunda olduðunu da bildiði için baþladý yaratýcý bir güç ve akýlla anlatmaya . O andaki edasý ne kadar hoþuma gitmiþti . Bütün sýnýf AÞIR’I dinliyorduk .
AÞIR anlatýyor :
Öðretmenim Duran Amcamla gecen gün mallarý , davarlarý otlatmaya gittik . Tabii Ebem (Ninem) daðarcýklara azzýðýmýzý koydu . Duran Amcam onlarý bana taþýtmadý . Malýn , davarýn arkasýnda koþarken sana aðýr olur dedi . Yukarý yaylaya götürmüþtük mallarý , davarý . oraya varýncaya kadar hem biz hem hayvanlar yorulmuþtuk . Diðer taraftanda zaten öðle sýcaðý basmýþtý , hayvanlarda susamýþ biz de acýkmýþtýk . Sulaðýn baþýnda hayvanlarý yataða vurduk . Epeyce de zaman gecmiþti . Tam hayvanlarý yeniden yataktan kaldýracaðýmýz zaman Duran Amcam bana Aþýr akþama kalmadan sen köye git dedi . Ben de peki amca dedim ve yola koyuldum . Yolum aþaðý mahalleden geçecekti . Aþaðý mahallenin altýndaki aðaçlýklarýn oraya gelince hava da bayaðý karardý . Bir de baktým aþaðý mahallenin itleri havlayarak bana doðru geliyorlar . Öyle korktum ki , öðretmenim ne yapýyým ne yapýyým derken birden aklýma aðaca çýkmak geldi . Aðaca zar zor çýktým . Ýtler havlamaya devam ediyorlardý aðacýn altýnda . Baþka çarem yoktu , baþladým onlarla konuþmaya .
Ben soruyorum ; peki ne dedin itlere , ne konuþtun onlarla ?
Dedim ki öðretmenim ;
Ýtler-köpekler beni tanýmadýnýz mý ? Benim adým AÞIR . Yukarý mahalledenim , yani ben de bu köylüyüm . Býrakýn da evime gidiyim dedim .
Ben soruyorum ; eee ne yaptýlar , seni tanýdýlar mý ?
Evet öðretmenim , ben öyle deyince hemen sustular ve gittiler . Ben de aðaçtan indim ve yine de korka korka eve geldim ...
Ve böylece AÞIR’IN baþýndan geçen olayýn öyküsü bitti .
Ama ben bir öðretmen daha doðrusu bir insan olarak , o kýrpýk gözlü AÞIR’IN yaratýcýlýðýna , cesaretine , edasýna hayran kaldým . AÞIR’I okþadým , afferin sana dedim , sarýldým ve anlýndan öptüm .
HALÝFE TATAR
13.08.2009 Berlin
YORUMLAR
öyküde adý geçen aþýr benim o kadar öðrenci arasýndan beni hatýrlayýp paylaþtýðýnýz için teþekkür ederim öðretmenim
halife tatar bu siteye tesadüfen girdim kendimi görünce þaþýrdým sizinle görüþmek istiyorum öðretmenim
02127836377 bana burdan ulaþabilirsiniz.38 sene olmuþ öðretmenim sizin sesinizi duymak istiyorum.
(aþýr) saip çýtak. bana köyde aþýr diyorlardý asýl adým bu.
H.TATAR
Dað daða kavuþmaz,insan insana kavuþur derler. Demek ki doðruymuþ. Biraz önce Facebookta oðlunuz Mutlu'nun yazýsýna cevap yazdým ve burada da telefonunu not ettim. En kýsa zamanda sesimi duyuracagým sevgili Aþýr.
Evet, 38-39 yýl çok uzun bir zaman ama ne de çabuk geçmiþ deðil mi? Bu nedenle zamaný çok iyi deðerlendirmek lazým.Yoksa ömür bir göz açýp,kapatýncaya kadar bitiyor.Zamanýn da ömürün de kýymetini bilmeliyiz.
Tesadüfler insanlarý abad da ediyor,harap da ediyor.Ama senin bu tesadüfün abadýn içinde yani çok iyi. Çünkü öðretmenini buldun ve ben de senin gibi sevdiðim bir öðrencimi 38 yýl sonra buldum. Bir öðretmen için mutluluklarýn en güzeli.
Tesadüfte olsa bu sürpriz yorumun için ben de sana teþekkür ederim. Sað ol,var ol. Sana ve tüm aile efradýn selam ve sevgilerimi gönderir,gözlerinden öperim.Görüþmek dileðiyle hoþça kalýn...
Selam ve sevgilerimle
ÖÐRETMENÝN HALÝFE TATAR
Güzel bir aný öðretmenim okurken benide köyümdeki oyýllarýma götürdünüz aþýr da benim yaþýmda imiþ o yýllarda bende ilkokula gidiyordum.bu güzel anýnýzý bizlerle paylaþtýðýnýz için çok teþekür ederim. saygý ve selamlarýmla hoþcakal allaha emanet ol......
H.TATAR
Öncelikle cevap vermekten geciktiðim için özür dilerim. Lütfen beni mazur görünüz. Sebebini biliyorsun sanýrým. Þiir sayfamda ÞOKTAYIM adlý þiirimsi yazýmýn altýna not düþmüþtüm.Belli bir süre yorum yazamayacaðým diye. Bilmem dikkatinizi çekti mi? O nedenle uzun zamandýr ne öykü sayfasýna ve ne de þiirlere baktým ve yorum da yazmadým. Hala da o tariten bu zamana kadar olumsuz olaylar ve ölümler yakamýzý býrakmadý. Dilerim bundan sonra cümlemiz için Allahtan hayýrlýsý olur.
Bu güzel yorumun ve için ne kadar sevgilerimi ve teþekkürlerimi arz etsem azdýr.Sað ol,var ol.
Biraz daha zamana ihtiyacým var.Bu acýlar ve üzüntüler azalýr da kendimi iyi hissedersem,þiirlerde ve yorumlarda yine buluþuruz.Herþeyler gönlünce olsun. Görüþmek dileðiyle hoþça kal...
Dostça sevgiler ve selamlarýmla
HALÝFE TATAR
Güzel bir anýydý... benimde öðretmenlik yaptýðým Hatay Altýnözü/Mayadalý Köyü Ortaokulu ve Altýnözü Lisesindeki anýlarým gözümde canlandý...yýl 1979 yýl 2009 30 yýl aradan geçmiþ ama hala isimleri bende yer eden öðrencilerim varki ölünceye kadar unutamam...
sevgili öðretmenime selam ve saygýlarýmý iletirim...
bir garip durum var bu sayfada 54 kiþi okumu ama ben ilk yorum yazan oluyorum bu güzel anýya...
damdan düþen halden anlar deðilmi sayýn hocam....:))
rýfati tarafýndan 11/18/2009 2:42:53 PM zamanýnda düzenlenmiþtir.
H.TATAR
Sizden ne kadar özür dilesem azdýr. Beni mazur görmenizi bütün içtenliðimle rica ediyorum. Evet,bu sayfada garip bir durum var. O garip durumun içine ben bile düþtüm.
Yaklaþýk 3 ay önce yazdýðýnýz çok anlamlý ve duygulu,kadirþinas yorumunuza en kalbi þükranlarýmý sunarým.Sað olun,var olun.
Benim deðerli öðretmenim << damdan düþen halden anlar >> nüktene katýlmamak gayri kabil. Tabii ki , ben de sizi çok iyi anladým ama çok geç anladým.Baksanýza daha yeni cevap yazýyorum.
Fakat beni anlýyacaðýnýzý umarak mazeretlerimi yazmak istiyorum. Þiir sayfamda ÞOKTAYIM adlý þiirimsi yazýmýn altýna not düþmüþ ve siz deðerli dostlarýma durumu arz etmiþtim.Bilmem okudunuz mu?
Diðer taraftan siz bu yorumu yazdýðýnýz zamandan beri hala olaylar ve ölümler yakamýzý býrakmadý.
8 kasým 2009 da yeðenimin öldürülmesi , onun arkasýnda yine yeðenim deniz Yarbayý Ali Tatar'ýn intiharý , hemen takiben kýz yeðenimin kocasýnýn rahmetli olmasý ve burda Berlin'de akrabamýz karý kocanýn rahmetli olmasý bizim hüç gözümüzü de gönlümüzü de açtýrmadý. Dolaysiyle bütün bu vehametler içinde ne bu yazýlara bakabildim , ne þiir yazabildim ve ne de siz deðerli dostlarýn þiirlerine yorumlar yazabildim.
Beni,tüm bu nedenlerle mazur görmenizi tekrar rica ederim.
Dostça sevgiler,saygýlar ve selamlarýmla
HALÝFE TATAR