KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1144 Okunma
- 12 Yorum
- 0 Beğeni
KOD ADI SEVCAN.........
Bir hasatane odasındaydı ilk gözgözelişimiz.. O hasta yatağında yatan sıradan bir hasta bende hasta refakatçisi bir dershane öğrenciydim o zamanlar...
Simsiyah kömür karası gözleri vardı.. İçinde umudunu yitirmeye yüz tutmuş...
Bazen suluk bir nefes alıp veriyor istemeye istemeye....
Neydi beni o na götüren bilmiyordum.. Bakıyordum gözlerinin içine ruhunun derinliklerine iniyordum adeta.. kayboluyorum kapkara gözlerinde..Kayboluyordum gecenin karanlığında sanki..bazen kaybediyorum kendimi dalıyorum ben olsaydım ne yapardım diye....Anlaşılmazdı bakışları ürperiveriyordu içim korkuyormuydum yoksa.. Hayır ben aşık olmazdım ona.....Bir umut vermeliyim diye düşündüm kendi kendime bir umut belki hastalığını çabuk iyileştiririm diye.. Güldüm yüzüne içimden gelmeye gelmeye...
Bir kaç gün geçti ardından sevcan artık ayağa kalkabiliyordu..yürüyebiliyor kendi ihtiyaçlarını giderebiliyordu.. Ama neydi hastalığı, onu hasta eden neydi..artık çıkacaktık hastaneden sevcan 2 gün daha kalacaktı orda... Çıkacağımız gecenin akşamıydı sevcan yerinde duramıyordu..
hadi dedi pencerenin kenarına gidelim mi dedi..ewet dedim gidelim.. geldik pencerenin kenarına.. koluma girmişti sevgilin varmı dedi.. bende yalan söyleyerek evet vardım dedim.. (çünkü ben sevemezdim sevcanı sevemezdim okumaylım okumaktan başka birşey yoktu aklımda o an.. sadece umut verdim çabuk hastalığını atlatsın diye)...
Bir daha yıkılmıştı sevcan, umutları bir daha yerin dibine girmişti. bakıverdim gözlerine ama eskisi gibi umutsuz değildi anlıyordum.. Hadi sevcan uyuma vakti dedim getirdim yatağına uzattım..
Artık sabah olmuştu... sabahın yedisi çıkış işlemlerini tamamlayıp içeri gidrdiğimde SEVCAN yataktan fırladı içerde annem vardı koşup sarılamadı ama ağladı ağladı ağladı.....
Anneme sarıldı benim niyetime anlamıştım çünkü anneme sarılırken bile bana bakıp ağlıyordu.. gözlerindeki yaşalarına üzülerek geleceğim dedi.. bir daha geleceğim dedim. söz verdim ama gitmedim gitmek istemedim..böyle bitmesi gerekiyordu ve böyle bitti..
YORUMLAR
ÇOK GÜZEL BİR YAZIYDI OKUDUM VE ŞUAN GÖZYAŞLARIMI AKITARAK YAZIYORUM İNANKİ ÇOK ÇOK DYGUSAL ÇOK İÇTEN BIR YAZIYDI DOĞRU OLANI YAPMIŞSIN FAKAT BEN DAYANAMAMKİ BOYLE ŞEYLERE ÖLÜRÜM KAHROLURUM BİTERİM OFFFFFFFFFFFFFFFFFF OFFFFFFFFFFFFFFFFFF:(((
TEBRİK EDIYORUM
teşekkür ederim arkadaşım kaleminzi daim olsun sevgilerimle
HÜZÜNLÜYDÜ AMA DOĞRU OLANI YAPTIN SEN OKUMALIYDIN VE OKUDUN ...
SEVCANDA VERDİĞİN UMUTLARLA YENİDEN SARILMIŞTIR HAYATA EMİNİM SEVGİLER DEĞERLİ DOST...
Hüzünlü bir platonik aşk..Kahramanın,kıza karşılk vermiyormuş gibi görünmesi O'nun acılara ne kadar göğüs gerdiğinin göstergesi olsa gerek...
Bu kalem,daha güzel ve duygusal yazılara imza atacaktır inanıyorum...
sevgiler efendim...
kalemini kutlarım evet umut vermişsiniz ama iyileşsin diye
bence gidilmesi gerekiyorsa gidilir..saygılar..
emeğinize sağlık.. gitmek gerekiyordur belki hakkaten bazen.. en kolay olanıdır o gercekten..
sevgili aşk mahkumu bu sadace kurgudan ibaret.... asi kızın böyle birşey yapmadığı ne malum(birşeyi hayal etmek çok mu zor
cok güzel bir hikaye bende asiyimasabiyme katılyorum o sana umudu baglamıstı ve kendini sevdirmistin bir seven için bırakılıp gitmek kadar acı yoktur neyse yüregine saglık cok güzel bir paylasımdı tebriker saygılar....
belki sevcan dahada hastalandı... böyle üzmeye değermiydi bilmiyorum ama okurken tüylerim diken diken oldu ne olursa olsun bi insana böyle umut verip sonrada gidilmez.... çünkü hayatta insanı umutları ayakta tutar.... umut yoksa yürekte yürek değildir taşıdığın bir et parçasıdır sadece....saygılar asi kızdan güzeldi... ders çıkarması gerekenler ders çıkarsın bu yazınızdan
güzel yorumunuz için sonsuz teşekkürler
ama insanlar birşeyler yaşamadanda birşeyleri hayal gücüyle yaşabildiklerin kanıtlamaları çok güzel bir duygudur
