HERKEZ BİRAZ ÇOCUK OLSUN
kalanlar gidemeyenler bizdendir,çocuktur çoğu zaman gelirler kalırlar geçmiş
duygularından bir parça yaşamak için

hayatında pas geçtiği unuttuğunun farkında olmadığı mutluluklar gibi gibi sıradanmıydı hayat diye
düşünüp duranlar
mutluluğu aşkta sananlar
döndüklerinde hiç bir şeyi yerinde bulamayanlar

imkansız hayaller kurup gerçek
olacağını düşünerek yanılanlar
umudunu bir insana bağlayıp
bir kap su gibi dökülüp ziyan olanlar

kurduğu hayallerini bulup
ömür boyu mutlu olabilen
ilk gün giyildiğindeki heyecanı mutluluğu
hatrına sakladığı
kıyamadığı elbisesine bir kez daha baksın

mutlulukla saklanbaç oynadığını düşlesin
sobelediğinde bir ömür bırakmayacağını
çocukken koynunda beraber yattığı ayıcığını
bilyelerini bez bebeğini hatırlasın

her birini ayrı heyacanla topladığı hepsinde
ayrı bir anı sakladığı deniz kabuklarına
bir kez daha baksın

hayatın peşinde diyar diyar dolananlar yaşayamayıp hayatta uhtesi kalanlar
çok sevdiği insanların erken vedasına bir
türlü alışamayanlar
eski albümleri karıştırdıkça hala hıçkırıkla
ağlayanlar
nekadar sıkı örtsede kalbini hep bir tarafı açık kalanlar

yıllar önce ayrıldığı köyünün kekik kokusunu
saatlerce oturup kaymasını beklediği yıldızını
sis basıp yolunu kaybettiği yaylasını koynuna alsın
ıtır koksun buram buram
bu kirli dünyayla henüz tanışmadığını farzetsin

okul anılarını sıra arkadaşını çocukluk aşkını düşünsün
ilk söylemeyi düşündüğünde kalbinin çıkarcasına çarptığını
iki dudağın arasında yıllarca sıkışıp kalan
bir türlü söyleme cesaretini bulamadığı için hala içi burkulan sevgi sözcüğünü fısıldasın önemi kalmasada

yaşayamayıp yarım kaldığı ertelediği güne geceye saysın
karanlıklar diyarından gelen kirli umutsuzluklardan sıyrılıp
içindeki çocuğu özgür bıraksın herkes sevgi haykırsın


BU :-))