Zamanın kölesi...(1.bölüm)

• 12 Ağustos 2009 Çarşamba 03:35:15

ön söz

bu hikayeyi yazmaktaki amacım berberce bu toplulukla bir hikaye yazmak aslında...değerli kalemlerinizi ve ustaca kullandığınız beyninizi bu hikaye içinde biraz yormanızı rica etceğim sizlerden...ben hikayeye başlıyacağım devamını inşallah beraber getireceğiz...hikayeyi bıraktığım yerden sizlerin yardımıyla şekillendirip devamını getirceğim.gelin bir insanın tüm yaşamını gözler önünde kendi hayatlarımızla yaşayalım..yorumlarınız ve mesajlarınızla ulaşabilirsiniz.unutmayın bunun yazarı BİZiz... simdiden herkese teşekkür ediyorum...

1.bölüm

Yaşamın açlığın sesliliğni ilk duymaya başladığım vakitlerdi 88 yılı...Umutsuz bir yolcukluk muydu benimkisi yoksa umuda yolculkuk muydu zaman göstercekti onu.
Hiç beklenmedik anda gelen bir hediyeydim yeryüzüne.gülümsemelerimle,ağlayışlarımla sevdirdim kendimi ister istemez...sevdiler.
İlk gülümsemem anneme baktığım andaymış galiba.ee doğrusuda bu olsa gerek değil mi yani?sonra bir ezan sesi duyar oldum kimseye farkettirmeden onu dinledim.sanıyorduki herkes "o bunun farkında değildir" ama öyle değildi.adımı bile öğrenmistim.zamanın kölesi,vuslatın habercisi,kaderin cilvesi herşeyin sonu ve başı "toprak"...denilen söz doğruydu aslında "topraktan geldik torağa gideceğiz"....
Sonumun toprak olduğunu daha sonraları öğrencektim.şimdi çok erken galiba.aslında benim şimdi merak ettiğim sevinci-üzüntüsü,neşesi-kederi,ağlaması-gülmesi,sevmesi-nefretiyle nası bi yaşam sürceğim ve yaşama nası başlıyacağımdı?