TÜKENİYORUM...
Hani sendin beni anlayan; hani derdime ortak olan sen..! Neden hala inanmıyorsun; seni sensiz yaşasam da; bana verilen zamanın en güzel an/larını yaşadığıma.. Hiçbir şeyi umursamadan,koşulsuzca, korkusuzca,delice seni sevdiğime..Neden inanmıyorsun? Elinde kocaman bir pasta ile geldin; adı AŞK diyerek..! Sev/il/menin tadına sen baktırdın..Ardından HUZUR içirdin damla damla..Varolan herşeyde seni gördüm,seni yaşar oldum..Nasıl da dolu dolu olurdu gözlerimiz; birbirimize bakarken..Sesimizin titrediğini hissederdik; hitaplarımızda..Aşkııımmmmmmm dememi ne çok severdin..Ne çabuk unuttun? Şimdi değişen ne? Hep aksi düşüncelerde olmanı sağlayan ne? Her şeyi seninle paylaşmam yasakmış gibi sanki.."Nasılsın?" bile diyemez oldum.. İyi ya da kötü ne söylesem kendimle ilgili, büyük bir suç gibi karşıma çıkması nasıl da canımı yakıyor bir bilsen..Oysa sen, hiç gerçek oldun mu bana? Haykırabildin mi gerçeklerini? Bir düşün..! Umursamadım; nasıl bir hayatın içinde olduğunu..Neler yaşadığın değil; bana verdiğin değer önem taşıdı benim için..Gittin..Git gel,git gel,git gel..Hiç bitmedi bu gel-gitler..Ne olursa olsun geldin ya; sorgulamadım seni..Ben her zaman bana yakışanı yaptım sevdiğim..SEVDİM..ÖNEMSEDİM..
Olmadık sebeplerden huzursuzluk çıkardığımı nasıl da kolay söyleyebildin..Oysa donuk bir ekranın ardından seni izlemekle yetindiğimi düşünmedin..Yalnızlığımı anlayamadın..Çaresiz kalışımı,sensizliğe boyun eğişimi anlayamadın..Hep hırçınlıklarımı gördün;hırçınlığımın ardındaki sebepleri anlayamadın..Anlamadın..Anlamak istemedin belki de..Çok şey mi istedim senden? Hayatına değil, hayallerine ortak olayım dedim..hayallerimi dile getirdim..
Her güne seninle başlamak, yeniden doğuştu benim için..Yeni bir nefes,yeni bir can..Her şeyi yeniden öğrenmeye çalışıyordum seninle..içten gülümsemeyi öğrendim önce.. Mutluluktan kahkahalar atmayı öğrendim..Duygularımı özgür bırakmayı öğrendim..Güçlü olsam da ayağımı yere sağlam basmayı öğrendim..Aşkından çıldırmayı öğrendim.. Sırf seninle ilgilendikleri için tanımadığım insanları sevmeyi öğrendim..tum bunlarla bir; acıyı öğrendim seninle..Sensiz kalışın bana neler getireceğini öğrendim..Üstelik sen de benden çok iyi biliyordun yaşayacaklarımı..Kimsenin tüyüne kıyamayacağımı çok iyi biliyordun..Bunu kendime hiç yapamazdım değil mi? Zehrimi sana akıtmamdan korkuyordun; kendime batırdığımın farkına varacaksın..Anlayacaksın bir gün ve bana gelmek isteyeceksin..Zaman durmaz sevdiğim; daha dün yanımda değil miydin? Şimdi nerelerde olduğunu sen bile bilmiyorsun..Yokluğun yokoluşum sevdiğim..Benimle varoluşunu anlayacaksın sen de..Ne seni saracak kollarım, ne AŞKIIIIMMMM fısıltılarım olacak kulağında..Sen dolu hücrelerimde akan zehrim var artık..Göz pınarlarında iki damla yaşın varsa; sakla aşkımız için..Çünkü ben TÜKENİYORUM..
Yağan her yağmurda..Aldığın her çiçek kokusunda..Yıldızlarla parlayan gökyüzüne baktığında..Esen rüzgar saçlarını okşadığında beni hatırla..
12/08/2009
ÇARŞAMBA
00:30
YORUMLAR
3 noktayı sevmem..umut bağlar insana..sonsuzluğu anımsatır yarınlara.. :) noktayı hiç sevmem..vedalar vardır sonunda..biten günün ardından siyaha merhaba diyen kalem.. :) 2 noktanın sırrına gelince.. beleş karakterlerle açtıkları buruk sevilmeyi barındırır kelimelere.. :)
kaleminize sağlık.. :) kutluyorum