-Ümidim kalmış...
sonbaharın gelişiyle dökülen yapraklar gibi dökülüyor yaşlar gözlerimden...
acıyor kalbim...
bağıramıyorum avazım çıktığı kadar...
alamıyorum hırsımı hiçbir şeyden...
yırtınıyorum...
aynaya bakamıyorum artık
eskisi gibi...
yıkılmış,ümitleri sönmüş birini görmekten sıkıldım...
evet belki bir hayalimi gerçekleştirdim...
ama ya onun üzerine bina ettiğim hayallerim...
onlar ne olacak peki...
ben bunun cevabını arıyorum...
kendi içimde cevap bulmaya çalışıyorum
ancak sanki daha da boğuluyorum...
bir el bekliyorum bana düştüğüm yerde ’’hadi kalk!ben seninleyim!yanındayım!
ümitlerinin,hayallerinin gerçekleşmesi için hep seninleyim’’diyip uzanacak...
bekliyorum o eli; birgün mutlaka gelecek bunda ümitliyim!bakın bu kadarcık ümidim kalmış!
bakın bu kadarcık ümidim kalmış!bakın!bakın!!!.........
25,02,2009/çarşamba/00:03[acizâne...]
YORUMLAR
Geceleri yürürken, halen yıldızlar yağıyorsa başına
Korkma yürü hayatta
Verme aşkından kimseye bir parça
Sahteleri, yalanları çıksada karşına
Bir bütün olarak sakla ona
O, evet onu bekle
Kendinle barışık gerçek dünya da
Herkesce bir o vardır ya
Ama dost sakın unutma
Eğer gece düşüncendeki son durak o değilse
Sabah uyandığında aklına gelen ilk şey o değilse
Eğer onu düşünürken, onu anlatırken
Kalbin daha fazla çarpıp, gözlerin daha fazla ışıldamıyorsa
Kendi yolculuğundan sapmışsındır dost
Ruhun başka limanlar da
Dön kendi yolculuğuna
Bırak örsün kader ağlarını
Sen tamamla aşkını damla damla
Kendi yolculuğunda ilk aşkı tanımla
Zor olsada
Umudun ayak sesleri uzaklaşsada
Yalan dünya ya inat, parıldayan gözlerle
Kalbin ve ruhun el ele
Herkeze haykır dost, işte O, O de.....
Evet herkez için bir o vardır ama ona ulaşmak kolay değildir çünkü o hayattır umarım en kısa zaman da karşınıza benim aşkım o veya benim dostum o diyebilceğiniz bir insan çıkar bu duygu dolu yazı için çok teşekkürler sevgiyle kalın :)