Gözlerim kör, yüreğim acıdan bitap... Kelimelerim lâl… Yalnızlığın soğuk mekânında sevdanın karanlık dehlizlerindeyim. Sana çok yakınken sıcağından uzaktayım.
Aşkın yeni başlangıçları sabahlıyor kapımda. Hissediyorum sensizken içimin bir yanı hüznün sokağında öksüz kalıyor, gözleri yerde… Sevmek, sevgine kocaman adımlarla koşmak isterken sol yanımda bir sızı. Acabalara kapayamıyorum perdelerimi inan ki. Hissediyorum, sensizken gözlerimin rengi yasa siyaha çalıyor, gamzelerim üzüntünün bıçak yarasını taşıyor. Sende olmak, aşkı en gerçek ve sıcak haliyle seninle solumak isterken sol yanımda bir sızı... Pişmanlığın o berbat senfonisinde kulaklarımın sağır olmasına engel olamıyorum inan ki.
Seviyorum cennetten bir tablo misali bana bakan sımsıcak gözlerini, kimi zaman ufak afacanlara benziyorlar yanı başımda. Biliyorum ellerinde bana ait olan bir şey var ve yine biliyorum ellerimi bıraksam ellerine yüreğime akıvereceksin. Sende yok olmak isterken sol yanımda bir sızı… Korkulara gidin diyemiyorum inan ki. Biliyorum hiçbir suçun yok sevmekten başka. Yanlışlarda kalmadın benden önce. Masum ve gerçek sevmek içindeki tek dilek... Biliyorum çok şey istemiyorsun başım omzundayken. Karşına geçtiğim zaman gözlerin gözlerimde içindeki coşkuyla anlattıklarını dinlememden bile mutlusun farkındayım. Seni sevmek isterken delicesine sol yanımda bir sızı… Kurtulamıyorum geçmişin kılıç yarası yanlış aşkından.
Bağırmak istiyorum sevdiğimi ama ah canım sol yanımda bir sızı…
Hayır, hayır her şeye rağmen ben seni çok seviyorum…