Biliyorsunuz dün yani 05.8.2009 çarşamba günü beraat kandiliydi. Cuma günü vaizin kandil hakkında anlattıklarından etkilenerek kronik böbrek hastalarına ve onların oldukları çevrede gözleme yaptırıp dağıtmayı aklıma koymuştum. Gerekli kişilerle görüştüm olumlu cevap aldım. Hemen hepsi bu davranışımı olumlu buldu. Bu davranışımla takdir etmişlerdi. Yer, zaman, yapacak kişilerle görüştüm. Hepsindende olumlu cevap aldım. Gerekli siparişleri verdim. Ammaaaaa zmanı geldi çattı. Ne yazıkkki yapacak kişilerden çalım yediğim. İlgili kişilerdende çalım yedim. Bundan dolayıda kazanacağım sevaptanda mahrum bırakıldım. Vereceğim gözleme partisinden ve hastaları memnun etmektende mahrum oldum. Bu olaydan dolayıda kimlere güvenebileceğim konusunda güvenim sarsıldı. Kime güveneceğimi şaşırmış bulunmaktayım. Ne zaman hastalara yardımcı olmaya kalksam hep çalım yiyiyorum. Galiba insanlara yardımcı olmak ve onlara faydalı bir şeyler yapmak suç çevremde. İnternet dünyasında ve çevremde şu çıkarcılık meselesinden dolayı hüsranı ve insanların kalleşliğini görüyorum. İnsanları çıkarını düşünerek neden 180 derece dönüş yapıyor anlayamıyorum. Hiç düşünmüyorlarki kendileri aynı duruda olsa nasıl davranırlar? Bir kaç gerçek dost dışında ne yazıkki destek göremiyorum. Bundan dolayı kime güveneceğim konusunda kuşku duymaya başladım. Geçmiş kandiliniz mübarek olsun der kandil gecesinin hayırlara vesile olmasını temenni ederim. Hıdır ALTAŞ( aşıkturhani) /organ bağışının tek ve yalnız bırakılmış yılmaz savunucusu.

HASTALIK ADRES SORMAZ; KİME NE ZAMAN NE OLACAĞI BELLİ OLMAZ.
ORGAN BAĞIŞI GELECEĞİN SİGORTASIDIR.