Hakiki saadet.
Ormanın taze otlarında. Daha fazla çılgın
Öz ve dalgalanan gölgeler var.
Yıllanmış meşenin kalbinde
Daha çok ateş var.
Hayatın olmuş meyvesidir aşk.
İnsanoğlu yıllar sonra tasavvur eder.
Nasıl yemiş gelince yapraklar düşerse,
Bizlerin hayatı da böyle.
Başında ki beyazları saymaya başlayınca
Düşünürsün..
bir aşk çiçeğinin kıymetini anlayamadığın için
teessüf ederisin.
Düşünürsün..
Dünden kalan,
yalnız gururdan ibarettir.
Eh’’ o da fena huyların en budalacası,
Ve de en zalimidir…
Saadetten utandırır….
Yalan mı.?
Mühim bir emanetmiş gibi saklarsın
Dalların toprağa eğilmeye başlayınca
Bilemediğin değerdir. o
Dünde bıraktığın..
Haydi!!!
Şimdi tut ellerini
Sarıl bakalım.
Bak gözbebeklerine
Bırak gururu veda ediyorum de
Yıllardır kalbimde sakladığım vicdan azabım
Hatıramsın de…
Ne oldu iki damla yaş mı? Düştü gözlerinden….
Kalbinin dibinde saklı
Onun temiz gözyaşlarının bir damlasıHayalini bile feda etmeğe
Korkutuyor değimli.?
Şimdi….
Yelkenin gölgesi yanağının üzerinde gezerken
Seviyorum de….


Berşah Nurhan Doğrul – 1 ağustos o9- İzmir