Bir sabah!

• 3 Temmuz 2007 Salı 11:07:30

Saat 10.00 civarıydı, annem soluk soluğa gelerek, beni bir kenara çekti, oğlum kızmazsan, sana bir şey söyleyeceğim dedi.

Tamam, anne söyle kızmam dedim,

Söz ver demesin mi, ya anacığım her neyse haydi söyle, işimiz çok, bunu sende biliyorsun ve hala beni oyalıyorsun bak deyince bir solukta.

Bak oğlum, hocanın evindeki hanım kızla tanıştım ve hocanın kızı olduğunu öğrendiğim.

Çok beğendim bu kızı, kibar mı kibar, hanım hanımcık, cana çok yakın öyle tanıdım, sende bir şekilde gör, benim şimdiye kadar, hiçbir kıza böyle içim ısınmamıştı, ne olur beni kırma diyerek yalvarınca.

Anacığım belki yanılıyorsun, hocanın kızı falan değildir, belki gelinidir, kendini boş yere heveslenerek yorma.

Eğer hocanın kızı olsaydı, mutlaka benim duymam lazımdı, haydi ben duymadım diyelim, fakat en azından Mehmet duyardı, dedim.

Annem, benin kararlı ve kendimden emin tavrımı görünce, tereddüde düşerek, üzüntülü bir vaziyette yanımdan ayrıldı, ben yeniden işlere daldım.

Belki kırk beş dakika sonra, annem yeniden, yukarı kattan hızlı indiği için, nefes nefese büyük bir sevinçle, yine yanıma geldi ve oğlum inan ki bak, hocanın kızıymış, gelini değilmiş, tekrar tekrar sordum aynısını söyledi bana dedi.

Baktım ısrarlı ve çok kararlı, nereden biliyorsun, nasıl tanıyorsun, bu tespitleri ne zaman yaptın deyince.

Evladım siz eşyaları indirirken, beni evlerine davet ettiler, bende olur diyerek yukarıya çıktım, hocayı göremedim, neredeyse yok, ailesiyle tanıştım.

Mutfakta sizlere kahvaltı hazırlamak için, kızartma yapan hanım kızla, usulca konuştum, bizzat ona sorarak, hocanın kızı olduğunu öğrendim.

Hocanın evinde bekâr üç kızı varmış, bir de tanıdığım kızın, küçüğü olan oğlu varmış, toplam sekiz kardeşlermiş, ağabeyleri ve üç ablası evliymiş, diye söyleyince.

Şaşkınlık annemden bana geçti, tamam anacığım iyice, eksiksiz neyin ne olduğunu iyice öğrenelim ve daha sonra karar verelim dedim.

Ama emin ol anne, bana söylediklerin doğru çıkarsa ve geçineceğine inanıyorsan benim hocamın kızını görmeme gerek bile yok dedim.

Böyle bir insanın kızını, gözlerim kapalı olarak ve büyük bir huzurla kabul ederim, sen merakta kalma olur mu diyerek ayrıca tembihledim.

Allah razı olsun kısa bir zamanda çok güzel hazırlık yapmışlar, fevkalade bir sofra hazırlamışlar.

Üzerine kıyma serpilmiş, biberlerle süslenmiş, domateslerle diriliği sağlanmış, patateslerle donatılmış enfes bir kızartma, yanında yumurtalar haşlanmış, peynir ve çeşitli nevalelerde cabası.

Bu sofranın hazırlanış biçimi dahi, mutmain olmama, huzur bulmama yeterli bir sebepti, zira bayanların, hanımefendi olma istidatları, her bir eylemlerinde ve özellikle hizmetlerinde en bariz şekilde kendini gösterirdi.

Zarafet, estetik, tasarım ve mükemmeliyeti sağlayan faktörler, eğitim alınmadan ve düşünülmeden bir araya gelmeleri mümkün değildi.

Bizler ise düşünen insanlara hasret kalmıştık.

Çünkü toplumda mantıklı ve anlamlı yaşamanın eksikliği, o kadar fazla gözleniyordu ki, manasızlık ve malay anilik, alelâdelik ve tembellik, sanki at başı, yarışına çıkmışlardı.