KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KİN VE NEFRET ÜZERİNE
-------------Kin ve nefret alışamadığım ve tadamadığım iki duygu.Ama nedir nasıldır, insanı ne hale getirir nasıl çirkinleştirir, yüzlerde nasıl okunur en azından bunları biliyorum.Nefret edildiğim insanlarda bunları görebilmek pekte zor olmadı benim için.Onlar anlatırken ,susarak ve sevecen bir şekilde dinleye biliyorum ,benim için anlamı olmayan cümlelerle kafa yormak istemiyorum .
-------------Benim dünyam çiçeklerle ,böceklerle ,dağlarla, ovalarla, ormanlarla süslüdür. Her ses kalbimde bir melodi güzelliğinde yankılanır.Her seste güzellik ararım ,her kini akan gözyaşlarımda yıkarım ,tertemiz olarak tekrar gözlerimle içerim. Nefret sözcüğünü beynimin süzgecinden geçirip ,kalp pınarlarıda sevgiye dönüştürüp, akıtırım çağlayanlara doğru.Aksınki tüm sulanan varlıklardaki nefret dokusu öldürülsün ,sevginin güçlü dokularıyla.
-------------oturup konuşmak anlaşmak varken ,uzakta durup nefret etmek niye? o nefretle kendini yeyip bitirmek zarar değilmidir kısalan ömrümüze? Gelin canlar o duygular kanser gibi yayılmadan vücudumuza ,yuva yapmadan tek ilacı olan sevgiyi zerk edelim damarlarımıza, yayılıp yok etsin, hücreler kendini yenilesin ,güzel ve yaşanır dünyaları alıp katsın yaşamımıza. İnanın o zaman herşey daha güzel görünecek ve daha güzel yaşanacak hale gelecektir.Dünyamızın adı zalimlikten kopup , sevgi dünyası olarak
anılacaktır tüm yaşamlar tarafından.
30/07/2009
Saat:11.45
YORUMLAR
Bazan keşke nefret edebilsem beni çok inciten yüreğimi kanatanlara derim ..Ama kapımı çalsa selam verse buyur ederim..Elimdeki son lokmamı istese acıktım dese paylaşırım açta kalacak olsam..
Ama ben olsam kapısını çalan ekmeğe muhtaçeminim 1lokma vermez okişiler..Neden nefret edemiyorum..Kin duymuyorum beni sırtımdan vuranlara bile anlamıyorum..Yoksa duygularımmı tarumar ..Yoksa ne yaşayan ölümüyüm ..
Ama kin ve nefretle yaşamadansa varsın dalga geçsinler ben nefret edenden etmem nefret ..Kinde duymam ama kalbim acırsa haykırırım acıla sonrada sığınırım ALLAHA ..En güzeli barış sulh kardeşçe yaşamak sanırım ..Yazınızın konusu güzeldi..selam ve dua ile..
Öncelikle merhaba değerli hemşerim.Çok güzel bir konu üzerine yazmışsınız.Kin ve nefretin yaygınlaştığı bir dünyada yaşıyoruz.İnsanları görünce,duygunca hayretle bakıyorum artık.Haberleri izlemeye korkuyorum.Terör zaten bitmeyen yaramız,bunun yanında insanlar sudan nedenlerle birbirini öldürüyorlar.Aile içinde bile var.Ana,baba evladını,evlat ana babayı,kardeşi gözü görmüyor.Dehçetle izliyoruz.Gerekçe ne olursa olsun,normal bir insan bunu yapamaz.İnsanlar çıldırma noktasında deniliyor.Sorun ne olursa olsun,bunlar onaylanamaz.Geçmişte,aile yapılarında sorunlu yetişen,sevgi görmemiş çocuklar,büyüdükten,topluma karıştıktan sonra,işte böyle büyük tehlikelere neden oluyorlar toplumda.Ben hep yetişme tarzı derim.Geçmişe dayalı,nefret ve şiddet dolu ortamda yetişen insanların hali.Sevgi ile büyütmelyiz çocuklarımızı.Sevgi derken bunun dozunu ayarlamak gerek elbette.Sevgisiz bir ortam çocuk için ne kadar zararlı ise,aşırı sevgi vermek de o kadar şımartıcı olurizararı vardır.Tebrik ederim,selamlarımla.
