Mona’m…
Ne güzel demiş “Seni düşünmek güzel şey…”diye Nazım…Ben de dünyanın en güzel şeyini yapıyorum şu an…
Her gün sarhoş,her gün sarhoşum…Durup dinlenmeden seni düşünüyorum.Bir kelebek gibi hür,bir kelebeğin kanatları kadar ürkek,kıpır kıpır.Kopup gidiyor ruhumun bir parçası.Bir dost,bir dost gibi.Kara toprak gibi.İlle de boyuna dolandığım , ille de yar…Seni düşünüyorum.
Yaşadıklarımız diyorum,yaşadıklarımız Mona.Aslında yaşayamadıklarımız.Öyle bir doldurdun ki boşluğumu,unutulduğum,unuttuğum heyecanları yaşıyorum şimdi yeniden.Öyle soğuk,öyle uzaktım ki kendime…kaybettiğim fırtınaları getirdin bana…sen ne iyi ettin de geldin Mona’m…
Mona’m…
Hep erteleyip duruyoruz seninle hayallerimizi.Seninle süvariden kahvelerimizi içerken uzun uzun sohbet etmeyi istiyorum en çok.Çünkü seninle konuşmak rüzgarın yaprakların arasında dolaşırken, o rüzgarın yaprakları okşaması gibi,bir türküyü en çok ta “leyli leyli”yi dinlemek gibi,bir şiir gibi,su gibi dinlendiriyor beni.Dinlendiriyorsun beni Mona’m.Kendimi öyle dingin,öyle huzurlu hissediyorum ki senin yanında…ruhunu teslim etmiş bir beden gibi,anasının kucağında sevimli sevimli gülücükler dağıtan bir bebek gibi.
Mona’m…
Seninle kaçıp gideceğiz daha.Zamanın bir yerinde,bilmem nerelere.Güneşin battığı yere,güneşin doğduğu yere…belki seni öptüğüm o ilk yere…seninle her yer güzel olur diyor içimdeki ses…seninle her şey güzel olacak diyor…ve kuvvetle ihtimal güzel olacak biliyorum.
Hani söylemiştim ya … mektup yazmak istiyorum sana diye. Çünkü yazarken, sanki sen karşımdasın,bana bakıyorsun gibi oluyor demiştim ya…işte şu an tam da karşımdasın…o hınzır gülüşlerinden takınmışsın yüzüne…gülümsüyorsun.
İşte bunun için istiyorum sana yazmayı en çok.İşte bunun için yazıyorum sana.Mona’m…26.07.2009 / İskenderun