Onlar Yoktu Yanımda....

• 23 Temmuz 2009 Perşembe 02:07:53

Bazen içimi öyle bir hüzün kaplıyorki inan- Her şeye, her kese küsüyorum,kırılıyorum o an- Belim bükük,dizim kırık,başım eğik oluyor o zaman.
Gece, gece,,ben ben olurum-Gece şiirler yazarım hece hece-Gece kendimi sorguladığım an dır,ve en sevdiğim zamandır,gece..
Hiç rahat yüzü görmedim,derstsiz,çilesiz,sıkıntısız olmadım- Kimseyede dert yanmadım- Yalnız RABBİM ’e dayandım-Ben gücümü ondan aldım..
Çok düşündüm nasıl ayakta durabiliyorsun diye- Bazen dedim çok ’mu gaddarsın diye- Asla demedimki allahım niye bana niye..! - Teselli verdim kendime,allahım beni sevdi diye.. - Alışılırmı..? evet alıştım ben bunca çileye..

Derdimi hep içime attım- Paylaşmadım kimseyle,belki bana acımasın diye..belki gururumun esiri olmuştum- belkide çok dolmuştum..ama anlatmadım kimseye..başkalarına söylemesin diye...

Belki küskündüm,eşime dostuma,arkadaşlarıma- Düşmemiştim, amma..tökezlemiştim, eski günlerimi,dostlarımı,yakınlarımı, çok özlemiştim..
Oysa onlar yoktu yanımda - Kin bağlamıştım,bağrıma taş basmıştım,çok ağlamıştım,nefret dolaşıyordu kanımda,ben beklerken onları yakınımda,onlar yoktu yanımda......!

(Ahmet Ermiş)