Her sabah derin düşünceler içinde işine giderken görürdüm o kadını.
Çevremde gördüğüm insanlardan o kadar farklı gelirdi ki bana.Yüzündeki
her bir çizgiden anlaşılıyordu hayat denizinde karşılaştığı hırçın dalgalar...
Çok acı çekmişçesine bakıyordu yorgun ela gözleri.Tuhaf bir giz vardı sanki
meçhul kadında.Zihnimin onunla bu kadar meşgul olmasının sebebi de ondaki
bu gizdi.Bir komşusundan öğrendim alkolik bir kocası olduğunu,bir de okula yeni başlayan küçük kızını.Çok hayırsızmış adam.Kendine bile hayrı dokunmayanlardan anlayacağınız.
Ne yapsın kadıncağız,hayat denizi dalgalı ve hırçın.Eğer bu dalgalara karşı koyamazsa
gemisi batacak...Gemisini batırmamış meçhul kadın,dimdik durmuş,yılmamış hayat karşısında.
Daha da sıkıcasına sarılmış hayata.Ne de olsa büyütmesi gereken umut çiçeği varmış onu hayata bağlayan... Biricik kızı...Adı da Çiçek....


20.12.2008