EZELDEN EBEDE…-2-

• 17 Temmuz 2009 Cuma 17:48:40

İnsan sermayesini boşa harcar mı,maalesef harcıyor.Nedir korkumuz sevgimizi kendimize söylemekten korkar olduk.Ben sevgimi Leyla ile Şirin ile Ferhat ile Mecnun ile anlatamaz oldum.İlahi aşk,beşeri aşk anlamak ve yaşamak içinmidir yoksa arkasına saklanarak ufukta parlayan ışığı söndürmek içinmidir.Zerre kadar cesareti olanlar ve esareti olmayanlar bu ışığı büyütüyorlar.Nice şairler,nice yazarlar nehirleri kıskandıracak kadar mürekkep harcamadılar mı.Boş mu idi bunlar,yalanmı idi bunlar.Günümüz de parlayan sanal aşklar ve fiyaskoyla sonuçlanan beraberlikler meçhule söylenemeyenlerin ekrana yansıması değilmidir.
Her insanın kendisi ya Leyla’dır,ya Mecnun’dur,ya Ferhat’tır,Ya Şirin’dir.
Hani “Leyla Mecnuna geliyor ve ben geldim Mecnun diyor.Hayır sen sen benim Leylam değilsin.Sen Leyla isen bendeki kim,kim,kim,”sözleri bu sanal aşıkları bir araya getirdiği zaman asırlardır yaşanan olay yaşanıyor.Bu ne biçim cilvedir Yüce Rabbim.Var oluşumuz muhabbetten değilmidir.Beşeri aleme o kadar dalmışız ki,etrafımızda olanları hayra yoramaz olduk.İşaretleri ve hatırlatmaları anlamaz olduk.Gönül penceremi karanlık kapladı.Kim karaladı gönül defterimi.Bu eli tanıyorum,evet karartan ve karalayan eli tanıyorum.Fakat afyonumu patlatamadım ki tanıyayım.Üzerimdeki ağırlık giderek artıyor.Olamaz,bu el evet bu el kendi ellerim.Ben neler yapıyorum böyle.Meçhulum varya hani bulutların arasından bakıp,göz eden onun görüntüsü kayboluyor.Hayali bana yetecek mi.Kıyametim yaklaşıyormu yoksa.Onsuzluk cehennem azabından çetin olsa gerek.Ne olur gitme,ellerimi bırakma sensiz ben bir hiçim.Senin varlığın bana hayat veriyor.Ne anlamı var güzelliklerin,gülüp oynamaların.Vallahi yüzüm gülse dahi içim kan ağlıyor.Seni sensizlikte anlamaya başladım.Eğer seni anlasaydım, seni seninle kendim de bulmayı başarabilseydim işte o zaman ne Leyla,ne Şirin ne Ayten ve daha niceleri aşktan bahsedemezdi.Alah’ım sen büyüksün,sen merhametlilerin merhametlisisin zaman geçmeden eyvah demeden Onu Onunla kendimde bulmayı nasip eyle.Etrafıma bakıyorum adem oğlu kendini kendinde hapsetmiş ve kaybetmiş.Biliyorum sen beni benden daha iyi biliyor ve daha iyi tanıyorsun.
Ne olur duy sesimi ben yüzümü sana dönderemez olmuş isemde sensiz olmuyor.

hyağmur
Zülal’e saygılarımla.