Bir Veda Yazısı

• 17 Temmuz 2009 Cuma 13:29:50

Dört duvar arasında sadece hayalleri olan yalnız biriydim sevgili. Evler bizim için modern hapishanelerdi bir nevi. Ama ben yalnızlığın esaretine inat düşler büyüttüm umutla sevgili.

Düşler...

Hiç bir zaman gerçek olmayacak düşlerdi onlar. Ama düşlerimizdi onlar bizim sevgili. Belki hiç bir zaman Doğu Karadeniz’in yeşilliklerle dolu yoksul ama mutlu bir kasabasında el ele tutuşamayacaktık karavanımızın önünde ama düşlerimizdi onlar. Her türlü gerçekliğe inat direnmek gerekmez miydi ?

Düşlerim çalındı elimden ve ben sana çıkabilir umuduyla yürüdüğüm bu yolda yere çöktüm artık sevgili. Zaten olmayacaktı ve elbet sonu gelecekti ama o son bu kadarda yakın olmayacaktı sevgili. Yada suç bizdeydeydi sevgili. Çünkü bir rüyaydı bizimkisi. Ve biz buzdan düşler kurduk rüyamızda.Ve hiç güneş doğmuyacak sandık öyle mutlu olmaya çalıştık.Ve güneş doğdu sevgili. Buzdan düşlerimiz eridi ve biz düşlerimizde boğulduk.

Bazen rüyama girerdin sevgili ve ben o gün hüzün dolu selamlardım sabahı. Aklıma düşerdi birgün hani düşlerimizin sona ereceği o gün sevgili. Hayat seni alıp götürünce uzaklara ve ben olduğum yerde daha da batınca. İşte o gün sevgili. Yere batmış bedenimin adını bile hatırlayamadığın o gün.

Sana o günleri anlatayım sevgili. Etrafın gelecekte çok kalabalık olacak ve artık kalabalıklar bıktıracak seni. Sevgililer eskiteceksin ve beni hatırlayamacaksın bile. Belki çocukluğuna dair utanacağın ve gülerek hatırlayacağın bir hatıra olurum yada ’adı neydi ya onun’ gibi sorular olurum dilinde. Dayan sevgili birkaç sene sonra belki başka bir ülkede bugün olmadığını söylediğin şeylerin nicesinin sahibi olacaksın sevgili. İşte o zaman sevgili düşlerimizi bile hatırlayamacaksın. Kalabalık zengin veletleri içinde yoksulca kurulan düşlerimiz ölecek sevgili.

Peki ya ben sevgili.

Olduğu yerde düşleri elinden çalınan ben. Düşleri hiç bir zaman unutamayacak olan ben. Hergün santim santim batacağım ve bir daha düşler kurmayacağım sevgili. İçim acıyor sevgili. Keşke keşke zamanı çocukluğuma sabitleyebilseydim sevgili. Keşke sevmeyi ve düş kurmayı bilmeseydim sevgili. Keşke daha eskilerde doğsaydım yada keşke hiç doğmasaydım sevgili. Yada keşke hiç düşler kurmasaydık sevgili.

BELKİ O ZAMAN BU KADAR ÇOK ACITMAZDI. YADA GÖZYAŞLARI DÖKMEZDİK HİÇ SEVGİLİ. KEŞKE HİÇ DÜŞLERİMİZ OLMASAYDI SEVGİLİ.

DEDİN YA ELBET SEVECEKSİN BİRİNİ YOK SEVGİLİ SENDEN BAŞKASI SEVMESİN BENİ VE BENDEN BAŞKASIDA SENİ SEVMESİN.

Nasıl tutulur başka bir el sevgili ihanet değil midir bu düşlerimize yada düşlerimizi yıkıp başka biriyle nasıl yeni düşler kurulur.

Ve ben sevgili senle birlikte düşleri, sevgiyi gömdüm toprağa.

Ve benim yeniden gülmeyi öğrenmem gerekecek sevgili.

ELVEDA SEVGİLİ

OLUR YA BİR GÜN BELKİ KARŞILAŞIRIZ UMMADIĞIMIZ BİR YERLERDE O ZAMANA KADAR ELVEDA SEVGİLİ

BENİ ARARSAN DÜŞLERiMİZDE YAŞIYOR OLACAĞIM SEVGİLİ ...