ÖzümüzDeki SeVGiYi KeşfeDeLiM

• 17 Temmuz 2009 Cuma 10:30:59

Sevgi sözünü bazıları hafife almış öylesine boldan atıyor.

Bazıları o kadar cimriki kendini bile sevmiyor, sevemiyor.

Bazılarıda kim olursa olsun sevmeyi kendine bir görev bilmiş seviyor.

Kimileri içinse karşılıksız sevmek büyük bir cesaret olarak biliniyor.

Bazıları sevgi korkağı olmuş ve ufak bir sarsıntıda yıkılıyıp hayata küsebiliyor.

Bir diyeride, ya o beni sevmiyorsa/sevmezse diyerek söylemeye çekiniyor.
...

Ama bilinen yada bilinmesi gereken şu varki: SevMek büyüklüktür, aslı ise sevilmeden sevmektir, almadan vermek gibi.

Seven insan; Alcak gönüllü, merhamaetli, fedakar, cömert, affedici, şefkatte sınırsız /sonsuzdur.

Seven insanda hic eksilmeksizin her zaman SEVGi mevcuttur.

...

Aslında sevgi herkesin mayasında vardır. Herkesin sevme şekli farklıda olsa kişi icin önemlidir, kiymetlidir.

Velhasır, Yaradan bizi özümüz olan topraktan yaratmıştır ve sevgiyle haşır neşir olmak icin toprağı tanımak yeterlidir.

...

Toprak SEVGi’dir, Sevgi odağı, sevgi konağı, sevgi yumağıdır.

Düşünmek gerek... Boşa denmiyor ’toprak ana’ diye. O bizi ’ana’ gibi her şeyiyle bağrına basıyor, kucaklıyor, hatalarımızı affediyor, örtüyor.

Toprak; Kim olursak olalım istisnasız herkese kucak açıyor. ister kafir, ister nankör olalım bize boyun eyiyor.

Toprak öyle azizki; ne inat ediyor, ne gurur yapıyor, ne böbürleniyor nede cimrilik biliyor.

Ama insanoğlu ona yinede çoğu kez düşmanıymış gibi davranıyor.
________________

HZ. Mevlana ne güzel demiş.

"Sevgide GÜNEŞ gibi ol.
Dostluk ve Kardeşlikte AKARSU gibi ol.
Hataları örtmede GECE gibi ol.
Tevazuda TOPRAK gibi ol.
Öfkede ÖLÜ gibi ol.
Her ne olursan ol...

Ya olduğun gibi görün yada göründüğün gibi ol."
___________________

Toprak;
Üzerinde gezdiğimiz yolumuza, evlerimize ve ekinlerimize zemin oluşturuyor, hayat oluyor, veriyor.
Ve toprak, ekinleriyle biz kulları ve etiyle, sütüyle, yumurtasıyla ve hatta derisi ve tüyüyle, Rabbimizin emrimize verdigi Hayvanlarımızı besliyor.

Ben okumaya ilk başladığımda İmam-i Gazalı’nin bir kitabında şu satırları okumuştum ve çok hoşuma gitmişti.
"Topraktan yaratıldık... Toprakdan besleniyoruz... ve dönüşümüz yeniden toprağa olacaktır"

Bu söz bana şunuda hatırlatıyor..."Kim olursan ol sevgi insanı ol çünkü hayat kısa ve sen ne verirsen karşında onu bulacaksın eninde sonunda, her iki cihanda da"

Ve elbetteki nerde ve kim olursak olalım, şöhrette olsak, herkesce unutulsakda dönüşümüz ancak O’nadır, bunu her zaman hatırlayalım.
________________


Yeni bir gün, yeni bir CUMA ve dualar için bir yeni fırsat daha. Lütfen iyi değerlendirelim, bilakis bu mübarek 3 aylarda.

Dualarda buluşmak dileğiyle, birbirimizi kucaklayalım bol umut ve sevgiyle.

Hayırlı Cumalar efendim, kalın muhabbetle...
_____________

Şahinde Hülya Kahraman / 17.7.2009